Perlagonium
Kort verhaal van Elisabeth
In 2009 en 2010 schreef ik een aantal korte moordverhalen. Deze zijn toen uitgegeven door een uitgeverij die niet meer bestaat. Gelukkig heb ik de verhalen nog.
Dit verhaal stond niet in het boek omdat het van een latere datum is.
Op een andere blogsite deed ik mee met schrijfuitdagingen. Deze verhalen zijn daar verdwenen. Daarom keren ze hier terug.
Copyright is duidelijk, dat ligt bij mij - Elisabeth van der Ark
Niets mag ongevraagd gekopieerd worden.
De link van deze pagina mag je wel delen met anderen. Graag zelfs.
Perlagonium
Het geraniumvrouwtje, zo werd ze genoemd.
Het geraniumvrouwtje, zo werd ze genoemd. Met deze Geuzennaam behaalde ze wereldfaam met door haarzelf gekweekte geraniums.
En nu is ze dood. Bedolven door haar geliefde en gekoesterde geraniums.
Na haar pensionering ging ze geraniums kweken. Vaak zei men tegen haar, ga niet met pensioen. Wat moet je gaan doen? Achter de geraniums zitten zeker. Je zal je gaan vervelen. Maar ze had haar plan al getrokken. Pensioen kwam eerder te laat dan te vroeg. Ze kocht een huis buiten om daar in alle rust te leven en te wonen. Daar kon ze naar hartenlust de rest van haar leven geraniums gaan kweken.
Haar huis, met de naam Perlagonium staat nu te koop en ik ga het kopen. Ook voor mij kwam pensioen eerder te laat. In dit huis ga ik lekker achter haar gekweekte geraniums zitten. Haar werk ga ik niet voortzetten. Ik ga daar schrijven, koken, lezen en rustig leven. Maar ook tuinieren.
