Op deze pagina vind je gedichten geschreven door Elisabeth. Deze pagina zal regelmatig worden aangevuld.
Bij sommige gedichten staat een datum. Niet bij alle gedichten. Hoe zo dan? Het antwoord is simpel. Van de gedichten zonder datum, daarvan weet ik de datum niet meer.
Andere gedichten heb ik eerder geplaatst in een bundel. Deze is online te koop bij diverse webshops en online boekwinkels.
31 oktober 2013
Kwetsbaar en teer
Ze ligt er zo rustig bij,
de tere kwetsbare vrouw.
Breekbaar, de dagen moe.
Soms zit ze zich zelf in de weg.
Is van het padje af,
maar, vind dan toch weer een lichtpuntje.
Dat lichtpuntje geeft haar weer even moed.
Tot ze moe en onrustig
haar rust vind in de luie stoel.
Foto is ter illustratie
Op 11 augustus 2010 schreef ik onderstaand gedicht. Het was naar aanleiding van de ramp in Duisburg.
11 augustug 2010
Dansen
Ze is dansend geboren
zei haar moeder.
Op de ritme van de wee
werd ze geboren heel gedwee.
Ook in de box bewoog ze ritmisch
met haar lichaam.
In de Efteling was ze altijd zoek
op zoek naar de rode schoentjes.
Wanneer haar werd gevraagd, waarom alleen deze?
Omdat ze zo ook wilde dansen, met die schoentjes.
Ze was gemaakt voor de barre
geen oefening was teveel.
Dansen als een vlinder in de zomerzon
op ieder festival was ze te vinden.
Tot laat in de vroege ochtend,
dansen in de opkomende zon.
Wanneer men haar zag dansen,
werden ze geraakt door haar bewegingen.
Zo soepel, zo naturel, zo één met de muziek.
Die avond zou ze haar laatste dans dansen,
in de tunnel des doods danste ze lichtvoetig,
haar dood tegemoet.
In de hemel danst ze voort
en zie je een vlinder in de zomerzon
weet dan dat het deze danseres is.
Helaas te vroeg is haar het leven ontnomen,
door verdrukking en paniek omgekomen.
14 december 2010
Koers
Tijdens de onrustige nacht
met gedraai en gewoel
heb ik erover nagedacht
het wordt tijd voor een nieuw doel
Ik stap uit bed en schiet een zonnetje
een nieuwe uitdaging, verandering van koers
de richting wordt bepaald vijf hoog op mijn balkonnetje
eenmaal binnen zie ik geheel omfloers
de lege contouren van mijn bestaan
pak wat schamele spullen en stap uit de deur
heb er lang genoeg bij stilgestaan
ga op zoek naar andere kleuren en nieuwe geur.
Misschien is het wel een stille wens. IJdele hoop of een stil verlangen naar…
22 december 2010
Wintersferen
In het verstilde, witte landschap
is het met het hard gaan
tijdelijk gedaan
in de hectiek van je bestaan
zorgt de natuur
voor rust in je leven
een pas op de plaats
om daarna rustig door te gaan
De nacht
Wanneer de avond invalt
de nacht aanstaande is
geef ik me over
aan het donker
en aan Morpheus
zodat ik kan dromen.
Dromen over wat is geweest
en heb ervaren
in het licht van de dag
verwerken en krachten opdoen
om de dag te aanvaarden
en het licht te zien.
4 januari 2011
Rantsoen
Ze zei tegen me:”ik zet mezelf op rantsoen.”
Ik vroeg: “zou je dat wel doen?”
Ze keek me verbijsterend aan
zo heb ik het ieder jaar gedaan
beet ze me snibbig en wat boos
ik staakte het lichte verzet, het is hopeloos
Ze zag het in mijn ogen
maar ze had alles overwogen
daarom slikte ik mijn woorden in
haar overtuigen had geen zin
haar eigen wil is wet
ik staakte het verzet
streng lijnen is ieder nieuwjaar haar credo
gezond eten vindt ze zo
moeilijk om te doen
ze straft zichzelf liever met een noodrantsoen.
7 augustus 2011
Messcherpe woorden
De klappen laten sporen achter,
maar die verdwijnen na een tijd.
De schoppen, zorgen dat het lopen lastig gaat,
maar dat hersteld na een tijd.
Doch die messcherpe woorden
staan getatoueerd in mijn ziel.
Niemand zag ze, niemand heeft ze gehoord,
ze hebben wel mijn eigenwaarde vermoord.
Ben wel opgekrabbeld en doorgegaan met leven
alleen mijn zelfwaarde stagneert zo nu en dan even.
6 februari 2012
Supermaan
Zag uit het raam, de bijna volle maan.
Rood en dichtbij.
Die aanblik, geweldig, het maakte mij blij
10 april 2012
Je ging weg van mij
zomaar, zonder een groet
geen zachte aai
langs mijn wang
geen liefdevolle kus
op mijn voorhoofd.
Je ging weg van mij
liet mij onwetend
en alleen achter.
Je ging weg van mij
heb je gezocht
en ook gevonden
in mijn hart
daarin zit je verankert
tot het einde van mijn dagen.
1 april 2012
Toe maar
Dis me maar
beschimp me
voel je maar perfect
boven alles verheven
stijg hoog op
laat je meevoeren op je eigen dunkt
doch pas op
de val is hard
en je stuiterd niet terug
21 december 2012
26 mensen werden op één dag vermoord. Zomaar, zonder reden, in ieder geval weten we de reden niet. De moordenaar heeft na zijn gruweldaad de hand aan zichzelf geslagen. Ik moest er een gedicht over schrijven. Ik blijf herhalen, ben geen dichteres des vaderlands, maar het komt wel recht uit mijn hart.
Silent night, Holy night
Een vader kijkt uit het raam
en ziet het gezicht van zijn zoontje.
Dat blije snoetje met ogen vol verlangen
naar kerstochtend en zijn cadeautjes.
Ze strijkt met haar hand
langs het jurkje van haar dochter.
Samen hadden ze het gekocht
voor haar eerste echte kerkelijke kerstnachtmis.
De cadeautjes liggen onder de boom
en blijven daar liggen de hele feestdag.
Onaangeroerd, onuitgepakt
bestemd voor zijn zoontje.
Het jurkje wordt zorgvuldig
weer ingepakt ter bescherming.
Het zal nooit geuren naar
wierook en haar dochtertje.
Tien dagen voor kerstavond
veranderden hun leven voorgoed.
De kogelregens werkte moorddadig
en vermoorden de onschuldigen.
10 september 2013
Stortbuien
windhozen
vallende blaadjes
fouragerende eekhoorns
verrassend warme zonneschijn
dampende daken
druppel aan je neus
natte sokken
omarmende en verwarmende
huislijke warmte
genieten van hete thee
en zo welbeschouwd
valt van de herfst
zeker te genieten.
Zwart wit
Wit of zwart
zwart of wit
denk in kleur
maar houdt het simpel
dan raak je nimmer verward.
Oorlog en verdriet
Landje pik
Grens verplaatsingen
Mijn dijn
Is nu jouw dijn
Je pakt
Als ik niet geef
Je pakt alles
Alles wat ik lief heb
Je maakt slachtoffers
Slachtoffers die onschuldig zijn
Dat weet je
En toch
Alles doe je
Voor jouw overtuiging
Want jouw overtuiging
Is de waarheid
En jij bepaald
De grens
Het verdriet
Voel jij niet
De tranen die vloeien
Komen niet uit jouw ogen
Jij sluit je ogen
En gaat verder
Met wat je doet
En je kijkt niet om.
Herfstdag
De regen buiten
vult het waterpeil aan.
De pan bouillon binnen
stimuleert de zintuigen
Het vuur in de kachel
danst om de houtblokken.
De rode wijn in het glas
geeft warmte in de mens.
Deze herfstdag wordt
intens beleefd.
