It's not easy being green anders
Delen mag... bedankt
27 april 2025
10.39 uur
Donderdag de 24ste liep ik op de terugweg naar huis met mijn boodschappen in de boodschappenrollator. Bij de ingang van ons wooncomplex aangekomen zag ik een verzorgende in de weer met vier vuilniszakken bij de afvalcontainer. Met iedere zak die je weggooit moet je met je pasje de container laten weten dat hij open moet. Op het moment dat ik bij haar in de buurt was zei ik: 'toch altijd weer een gedoe zo met die zakken. Pasje scannen, zak erin en dat drie keer.' Waarop zij antwoorde: 'Ik mag het eigenlijk niet doen van mijn werkgever. Het hoort niet bij mijn taken. Maar de zakken stonden in de badkamer en het stonk vreselijk.' Direct begreep ik dat het zakken vol met incontentie-materiaal was. En dat gaat inderdaad stinken. Zij ging nog verder. 'Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om dat te laten staan. Niemand anders dan ik kan dit doen.' En dan denk ik, je bent vrouw met hart op de juiste plaats. En dat zei ik ook. Ik begreep haar reactie, want zo dacht ik erover toen ik nog in de verzorging werkte. Je kan sommige zaken wel achterwege laten, omdat het niet in functie-omschrijving staat. Maar wie gaat het dan doen? Die oude persoon die zij verzorgt en hulp geeft, niet. Anders hadden die zakken er niet gestaan. Vanachter een bureau is het makkelijk orders verstrekken. Het enige wat belangrijk is, zijn targets halen. Tijd bepaald de dienstverlening. Niet wat een verzorgende aantreft bij een persoon. Nee - tijd is belangrijk. En sinds die vermalijde participatiewet is ingevoerd, is het alleen maar erger geworden. Meer zeg ik er niet over.
10.52 uur
Gisteren was ik benieuwd naar het aantal woorden van mijn boek in wording - Gedonder in het Vooronder. Op mijn tablet zocht ik het op en die gaf het navolgende resultaat - 74733 woorden. Vanmorgen checkte ik het aantal woorden op mijn desktop en deze gaf 64761 als resultaat. Dit vind ik dan weer vreemd. Nou zijn meer dan 64duizend woorden ook veel. Maar volgens bepaalde website is dat niet genoeg. Want het aantal zou dan tussen de 80.000 en 100.000 moeten liggen.
Het is wel zo, dat de schrijver de meeste boeken zo groot of klein maken als hij/zij zelf wilt. En dat kan ik niet. Want ik kan er niets extra bijverzinnen. Ik kan geen situatie verzinnen. Simpelweg omdat het meeste wat in mijn boek staat, waar is gebeurd. Het is een levensverhaal, een ego-document, non-fictie. En volgens mij is dat heel wat dan een boek uit de fictie categorie. En toch, ik vind mijn aantal al veel. Op deze pagina zal ik ook over mijn eierstokkanker schrijven.
11.01 uur
Toen ik begon met deze pagina kreeg ik direct een vraag. Of dat wat ik hier schrijf ook een boek gaat worden. Mijn antwoord was, nee. Na gedonder in het vooronder, komt er geen boek meer van mij uit. Of ik echt zo stellig ben weet ik niet. Want waarom niet. Zolang ik leef en bij mijn min of meer volle verstand, zal ik blijven schrijven. Dat is een rare drang van mij. Nee, ik was niet zo'n kind die los-ging bij een opstel opdracht op school. Sterker nog, dat lukte vaak niet. Dat lukt mij niet - schrijven in opdracht. Een blog als deze moet groeien. Ik kan niet zomaar gaan zitten en wat schrijven. Dus voor een opstel op commando schrijven - lukt niet. Andere schrijfopdrachten die zeg in een paar dagen afmoeten, ik begin er niet eens aan. Ik krijg kortsluiting in mijn hoofd en pats, het denken is uit en over - voor even dan. Dus ik blijf lekker dit doen.
En toch...
Aan de andere kant blijft die vraag mij wel bezighouden. Afgelopen week zei ik tegen Dries: 'stel dat ik de teksten van NZDB toch als boek wil laten uitgeven, lijkt het mij leuk, om de omslag andersom te maken, ten opzichte van de tekst.' Hij begreep het niet direct, dus ik legde het uit en hij zei: 'oh zo'.
Ik denk ook niet dat jij - de lezer begrijpt wat ik bedoel. Zodra ik het echt goed uit kan leggen, doe ik dat zeker. Voor nu lukt dat nog niet.
26 april 2025
11.11 uur
Gisteren was een hele bizarre dag. Of zoals ik op X schreef - surrealistisch. Dries en ik keken naar de uitvaart van de Paus met een oranje tompouce. Een tamboers-orkest kwam rond 10.00 uur een aubade brengen en tegelijkertijd werden de vlaggen gehezen. Zo'n gelijke situatie heb ik in mijn hele leven nog nooit meegemaakt.
Natuurlijk had ik die tompouce ook later kunnen eten, rond 12.00 uur ofzo, tijdens de uitzending van Koningsdag. Maar dan loopt het weer niet synchroon met mijn dagschema. Wij doen veel zaken op hetzelfde tijdstip, iedere dag. Wij zijn gewoon zo. Komen ook vaak rond hetzelfde tijdstip uit bed. Hebben dan zo onze rituelen. Rond 13.00 uur gaan we lunchen. En het warme eten is tussen 17.00 uur en 17.30 uur. We wijken er weleens vanaf. Maar dan is het net of de dag niet klopt. Wij zijn dan ook niet zo van het spontane, het oververwachtse. Er zijn helaas, teveel onverwachtse, niet zo fijne zaken gebeurd. Een dagindeling geeft een soort van controle over ons leven. Misschien denk jij - schijn bedriegt. En in zeker zin is dat ook zo.
Trouwens, de uitzending van Koningsdag hebben we afgezet. Wat een saaie bedoening zeg. En allemaal zo voorspelbaar. Oh wacht - wat heb ik nou hierboven geschreven. Hahahaha. Ja, dat geldt voor ons. Wij verwachten juist iets anders te zien op tv.
Daarover gesproken. Deze week hebben we weer een serie gebinged via Netflix. De titel is: Dead to me. Het is een zwarte komedie en dat klopt. En juist die rare onverwachtse wendingen zijn precies wat wij leuk vinden. Op tv dan, niet in ons echte leven. Lees de reviews maar via google. En leuke onverwachtse zaken tijdens Koningsdag zou echt leuk zijn. Nu was het weer een hapje hier, dansje daar, praatje zus en zo. En zo nu en dan een selfie met iemand uit publiek. Volgens mij is ook het eerste wat de dames in de bus doen, hun stilleto's uitdoen. Het zijn echt stilleto's, je zou er een moord mee kunnen plegen. Oh wacht- kijk eens naar deze omslag. Die wekt toch de indruk dat die schoen het moordwapen is. Zou het? Ik ga het zeker t.z.t lezen.
11.34 uur
Over boeken lezen en schrijven gesproken. Aankomende week kan je een recensie over een boek van Judith Evelien. Zij schrijft voornamelijk over KOPP. Wat dat is, ga ik ook beknopt uitleggen. Mocht je nu al interesse hebben? Klik dan hier voor haar boekpagina.
11.46 uur
Op Canva zocht ik een foto van een oranje tompouche. Redelijk bovenaan kwam de illustratie van een poes. Daarna die bril en verderop de omlijsting. Ik vond het direct een leuk plaatje zo. De poes is om op te vreten, figuurlijk gesproken dan. Afijn, dit is precies zoals ik ben. ANDERS
De zoektocht naar het gebakje staakte ik direct. Het mag ook best anders zijn. Of toch niet. Nou ja, dit hele relaas staat vol met tegenstrijdigheden.
Kan jij mij nog volgen? Laat het me weten via Facebook, of privé via het contactenformulier.
p.s.
Wil jij ook die geinige of mooie plaatjes maken?
Klik dan hier. Let op, dit is geen promotie. Maar mocht je er iets mee doen, dan krijg ik credits en kan ik ook meer doen met en in Canva. Dank je wel...
Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina
15 februari 2025
De lancering van deze gloednieuwe pagina.
Elke dag draaien mijn gedachten op volle toeren. Ideeën, reacties op artikelen of creatieve ingevingen. Iedere avond denk ik: oh ja, dat wil ik op mijn website delen. Maar tot nu toe heb ik slechts mijn Facebookstatus bijgewerkt. Vanaf vandaag verandert dat. Wat ik te delen heb, zal hier te vinden zijn. Gewone en simpele dagelijkse ervaringen.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
22 april 2025
11.31 uur
Vanmorgen las ik een triest verhaal. Het is een relaas wat ik vaker lees - helaas. Waar ging het over? Het waren vrouwen die hun verhaal deden. Vrouwen met darmklachten die maar niet ophielden. Vrouwen die naar de huisarts gingen met die klachten. Vrouwen die geen doorverwijzing kregen voor een buikecho. Nee!! Die vrouwen werden doorverwezen naar een MDL-arts. MDL staat voor, Maag, Darm, Lever. Dit is de eerste mogelijkheid en misschien ook wel een logische stap. Misschien was dat met mij ook wel gebeurd, wanneer ik dat perfecte ronde balletje in mijn buik niet had gevoeld. Dan had ik het verhaal van Ans Markus ook niet gelezen. Deze kunstenares voelde dat perfecte balletje en kreeg snel de diagnose eierstokkanker. Dan was ik misschien nu wel dood geweest. Want het kan snel gaan met eierstokkanker.
Waarom worden die vrouwen niet eerst doorverwezen naar een ziekenhuis of kliniek voor een buikecho?
Waarom blijft die tunnelvisie dat het een prikkelbare darm kan zijn hangen bij de huisartsen?
Waarom blijven die MDL-artsen ook dezelfde tunnelvisie houden? Wanneer je toch in het ziekenhuis ben, laat dan direct een buikecho maken of gynaecologische echo. Dan is de diagnose eierstokkanker misschien sneller gemaakt.
Er gaat te vaak zoveel kostbare tijd verloren. In die tijd kan de kanker een stadium opklimmen. Of misschien wel twee. Is het daarom dat de overlevingskansen zo laag zijn? Een snelle diagnose kan vrouwenlevens redden of verlengen.
11.42 uur
Mocht ik ooit op een podium mijn woordje kunnen doen, dat zou ik dat zeker zeggen. Kijk eens buiten je eigen medische vlak. Neem eens gelijk contact met gynaecologen. Ja, ik weet het. Deze medische deskundigen hebben het ook druk. Maar dat mag toch nooit de reden zijn? Het gaat tenslotte om vrouwenlevens. Zware kost, ik weet het. Maar het houdt mij zo bezig. Wat natuurlijk logisch is.
11.59 uur
Na mijn bezoek bij de huisarts, gaf hij mij direct een doorverwijzing naar een ziekenhuis voor een buikecho. De woorden van de radioloog hoor ik nog steeds: 'de gynaecoloog gaat u bellen.' Voor mij was dit de bevestiging van wat ik al vermoedde. Natuurlijk stopte ik het ook weg. Want dit was niet wat ik wilde. Het paste niet in mijn leven. Ik wist dat het mijn leven en van Dries op zijn kop zou zetten. Maar wegkijken kon ik ook niet. Alleen maar hopen dat het niet zo is. De rest is al geschiedenis en te lezen in mijn boek met de titel - Gedonder in het Vooronder.
12.17 uur
Om een idee te geven nog wat cijfers. In 2024 kregen 1418 vrouwen de diagnose eierstokkanker. Gemiddeld leven er na 5 jaar nog 40% na de diagnose. Dat was in 2021 38%. Dus hard gaat het overlevingscijfer niet omhoog. Zelf heb ik stadium 3C. Wil je weten wat dit inhoudt, klik op de link.
24 april 2025
10.28 uur
Dries hoorde mij bovenstaande tikken, twee dagen geleden. Hij concludeerde dat ik boos was op dat moment. En dat klopte als een zwerende vinger. Iedere dag ben ik wel een beetje boos op iets, opstandig of verdrietig. Zo was ik gisteren opstandig tijdens het pensioenfonds debat. Dat gezwendel met ons geld. Later op de avond nog Zwarte Zwanen gekeken. Het houdt ons bezig en van de straat.
10.36 uur
Eergisteren hadden Dries en ik het over op vakantie gaan naar het buitenland. Of ik dat zag zitten? Mwww. Dat is echt iets wat mij bezig houdt. De wat als-en vliegen rond in mijn hoofd.
Wat als ik weer een darmverstopping krijg, waar kan ik dan terecht?
Wat als de kanker ineens in alle heftigheid toeslaat? Denk aan vocht in de buik of zoiets?
Wat als er iets anders gebeurd en ik moet op stel en sprong naar het ziekenhuis?
Het zie die waardeloze wat als-en, waar ik niks mee kan. Ik kan de vragen niet beantwoorden. Omdat ik het gewoonweg niet weet. Inmiddels zijn we tot de conclusie gekomen om de beslissing uit te stellen. Mei is te druk en juni moet ik weer voor een CT-scan en doktersbezoek. Dat is te spannend en dan ook te emotioneel.
Vanmorgen dacht ik dan misschien in augustus. Dan zijn we 45 jaar getrouwd. Eerst juni maar afwachten. Dan kijken we wel weer verder.
10.42 uur
Tijdens tv-kijken doe ik nog dingen. Na twee weken heb ik weer een kleurplaat klaar. En ja, de teksten zijn soms op het sarcastische af. Maar dat past wel een beetje bij mij en zeker in deze situatie. Ik bedacht een klein verhaal.
10.44 uur
Zo. Eindelijk is het avond en mag ik gaan slapen. De dag was weer zwaar en zwaarvermoeiend. Gezeur, gezeik en ander gedoe. Mensen snappen mij niet. Ze vinden mij
ANDERS. Ik zie dat aan hun gezichtsuitdrukking. Gelukkig kan ik het van mij af laten glijden. In gedachten steek ik mijn middelvinger op naar ze. En uit het zicht van die mensen steek ik hem echt omhoog. Ze doen maar, ze denken maar. Gelukkig heb ik mijn eigen stek. Achter mijn voordeur doe ik mijn masker af en ben mezelf. Wanneer ik in mijn bed stap en mijzelf toedek met de oude verwassen Quilt, gemaakt door mijn oma, neem ik afscheid van de dag. En slaap ik mijn onrustige hersenen rustig. Slapen is voor mij een reinigingsritueel. De dromen zijn daardoor ook heftig.
Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina
15 februari 2025
De lancering van deze gloednieuwe pagina.
Elke dag draaien mijn gedachten op volle toeren. Ideeën, reacties op artikelen of creatieve ingevingen. Iedere avond denk ik: oh ja, dat wil ik op mijn website delen. Maar tot nu toe heb ik slechts mijn Facebookstatus bijgewerkt. Vanaf vandaag verandert dat. Wat ik te delen heb, zal hier te vinden zijn. Gewone en simpele dagelijkse ervaringen.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
21 april 2025
10.42 uur
Tweede Paasdag en er kwam nieuws binnen. Paus Franciscus is overleden. Mooie leeftijd daar niet van. Maar toch, het is zo'n bericht waarvan ik denk: 'wie wordt de volgende paus en wat gaat er gebeuren in de Rooms-Katholieke kerk'. Jullie weten inmiddels dat ik
ANDERS
ben. Ook plaats ik niet al mijn hersensspinsels online. Veel blijft binnenskamers of zelfs in mijn eigen hersenpan. Wel ben ik benieuwd hoelang het duurt voor er witte rook komt.
10.48 uur
Afgelopen zaterdag was dus die roofvogel show bij mijn wooncomplex. Eigenlijk kreeg ik medelijden met die roofvogels. Ze moesten op een stokkie blijven zitten, tot ze op de hand van de roofvogelmeneer mochten gaan zitten. Ze moesten wel verleid worden om dit te doen, en kregen als beloning een stukje vers vlees. Er werd een verhaaltje verteld over het beestje. Wat het kan en doet in de vrije natuur - kuch. Toen zeiden Dries en ik tegen elkaar, dit soort shows zouden niet meer mogen worden gehouden. Die beesten zitten in een geblindeerde auto, worden uit hun kooi gehaald en voeren een kunstje op. Als dolfijnen shows niet meer mogen, dan zouden dit soort zaken ook verboden moeten worden. Ja toch?
10.57 uur
Even iets totaal anders. Er is iets gaande op Tiktok en dat neemt extreme vormen aan. Waar heb ik het over? Over de Pro-Ana cultuur. Wat is dat? Pro-Ana's zijn mensen die Anorexia promoten. Wat is Anorexia? In het kort gezegd, uithongeren tot je zo mager bent, dat je lichamelijk functies uitvallen en dan... Vul dit zelf maar in.
Ik dacht echt dat het fenomeen Pro-Ana verdwenen was. Niet dus. Kon ik ook niet weten, want ik zit niet op Tiktok, gelukkig. Dus, ouders, let op je kinderen en hun eetgedrag. Kijk desnoods met ze mee en ga het gesprek aan.
11.13 uur
Pasen en ik snoep wat extra. Niet overdadig veel. Bij de koffie één scone met roomboter en jam. Geen clotted cream, dat vind ik heel erg lekker. Maar dat eten we maar nog niet na Dries zijn galblaas-verwijdering. Clotted cream is vetter dan roomboter, en dat vet kan een klein probleem geven. En ook al is dat een klein probleem, ik, en Dries ook, wil dat het liefst vermijden. Daarbij, gezond eten vinden wij geen straf. De scones had ik in de kaas-delicatessen winkel gekocht. Huisgemaakt en lekker vers. Niks geen supermarkt-troep met een tsunami aan toevoegingen. Liever heb ik minder op mijn bord wat echt lekker is, dan veel graai-snoep. Ik heb zelfs geen chocolade-paaseitjes gekocht.
11.20 uur
Nu ik het toch over eten heb, kan ik het ook net zo goed over drinken hebben. Nee joh, het gaat niet over alcohol. Waar gaat het wel over. Steekwoord is - bulkdrinken. Ik zag dit woord van de week in een artikel. Ik heb geen idee meer waar ik dit heb gelezen, maar vond het wel een mooi woord.
Strekking van het verhaal is, dat je beter een flink glas water kan drinken, dan met een fles in je hand steeds een slokje. Omdat je steeds een slokje neemt, raakt je lichaam het herkennen van dorst af. En dat geloof ik ook wel. Ik vraag me ook af, waarom krijgen die kinderen die mega-flessen met water mee naar school. Vaak vinden ze gewoon water niet lekker - hoe verwend zijn ze eigenlijk?! Dus moet er weer een smaakje aan worden toegevoegd. En die smaakjes zijn in de meeste gevallen chemisch. Ja, lekker gezond bezig! Maar niet heus. Zelf doe ik ook aan bulkdrinken. Zo drink ik, naast koffie in de ochtend, over de dag verspreid drie halve liters thee. Wanneer wij gaan wandelen lopen we niet met flesjes water. Zodra we thuiskomen drinken we een glas water. In de avond moet ik mijn Parp-remmers innemen en die spoel ik met een half flesje water weg. En zo kom ik ruimschoots aan mijn vocht. Ik ga daar goed op. Kijk maar eens goed naar de dieren, hoe zij dat doen. Die doen ook aan bulkdrinken. Ze staan niet iedere keer bij hun drinkbak om een paar likjes water naar binnen te werken. Onze Bas de mopshond kreeg alleen natvoer, dus geen brokken en dronk daardoor eigenlijk helemaal niet zo veel. Hij at zijn eten en dronk daarna. Wanneer wij onderweg waren dronk hij geen druppel. Tot we een horeca-gelegenheid ingingen en hij zag een bak water, dan wilde hij weleens water gaan drinken.
11.42 uur
Je kan niet alleen bulkdrinken, maar ook bulketen. Dries en ik eten maar drie maaltijden per dag. Met in de avond een koek(je) bij de halve liter thee. En op zaterdag en feestdagen een versnapering in de ochtend extra. Verder niks tussendoor. Dat is ook niet nodig, want we zitten goed vul na een maaltijd. We voelen ons er goed bij. Die zogenaamde gezonde tussendoortjes komen hier niet in huis. Fruit eten we bij ons ontbijt. Later op de dag niet meer.
11.51 uur
Over tussendoortjes gesproken. Van de week zag ik een filmpje van een zelfbenoemde voedingsdeskundige. Zij prees knackebrood met een vulling aan als het allerbeste tussendoortje voor onderweg wat je kan eten. Want er zit geen suiker in. Klopt, maar per 100 gram wel 43.3 gram aan koolhydraten. Oh en die kaasvulling, is gemaakt van kaaspoeder - HUH - kaaspoeder. Hoe dan? Wordt er dan eerst kaas gemaakt, die gedroogd wordt om er dan spul bij te doen om er een smeerbare substantie van te maken? Ik was eigenlijk verbijsterd. En om jou nou het idee te geven dat je echt kaas eet, staat er op de verpakking een paar blokjes kaas. Ik zou zeggen, als je echt per se iets onderweg moet of wil eten, kies dan voor boterhammen en echte kaas. Maak het thuis klaar en doe het desnoods in een kleine koeltas, zodat het vers blijft. Eventueel een stukje komkommer erbij en wat snoeptomaatjes. Dan weet je wat je eet. Trouwens, hoeveel energie en CO2 wordt er verbruikt of geproduceert met het omzetten van kaas naar poeder en daarna weer smeerbaar? Veel, heel veel. Die rekening betalen we indirect ook, via de prijs.
12.01 uur
Ik heb een bestelling voor de Albert Heijn klaarstaan en die wordt regelmatig aangevuld door Dries of mijzelf. Vandaag moest er paracetamol bij de bestelling. Paracetamol - hoeveel keuzes wil je? Waarom wordt er zoveel gemaakt? Waarom zoveel merken? Soms denk ik - kunnen we niet alles resetten en opnieuw beginnen? Afijn, de paracetamol staat op de bestellijst.
12.04 uur
In één van mijn vorige editie van NZDB heb ik het gehad over mijn wandelprestatie en dat ik waarschijnlijk niet langer kan wandelen dan slechts 30 minuten. Afgelopen week tijdens een wandeling stelde ik voor om een omweg te nemen naar huis. Ik voelde me goed, was nog niet moe, dus dat vroeg om een uitdaging. Nou moet ik erbij vertellen dat ik sinds kort nieuwe schoenen heb. Het zijn schoenen van het merk Wolky's. Zij hebben nieuwe modellen. Er zit een stretch-stuk in. Dat leek mij wel wat. Want door de trombose loopt mijn linkervoet vol met vocht. Dat maakte het wandelen ook zwaar. Deze nieuwe schoenen passen zich aan, aan de dikte van mijn voeten. Hierdoor gaat het niet knellen. Wat ook weer prettig is. Ook zijn ze niet zwaar. Dus ik loop wat lichtvoetiger zeg maar. Hierdoor kon en kan ik dus ook wat langer lopen. En dat langer lopen is niet een paar minuten. Nee, gewoon 20 minuten meer. De wandeling van gisteren ging nog een deel door duinzand en met hoogteverschillen. Of dit nou door de nieuwe schoenen komt? Ik heb geen idee. Natuurlijk ben ik er blij mee. Misschien vind je het belachelijk dat ik hier blij om ben. Wandelen geeft mij een blij gevoel. Ik geniet van de natuur. Oh en mocht je je afvragen of Dries ook geniet? Wees gerust, het antwoord is ja.
Hieronder de cijfers van de afgelopen dagen.
Zaterdag
6188 stappen
57 minuten
291 kcal
4.3 kilometer
Zondag
5716 stappen
51 minuten
266 kcal
4.00 kilometer
Ik ben tevreden. Maar er is ruimte voor verbetering. Hahaha.
12.19 uur
En dit alles brengt mij toch nog even over wat vaak of meestal wordt gezegd wanneer een mens met kanker is overleden. HIj/zij heeft de strijd verloren. Ik zou zo graag willen dat dit nooit, maar dan ook NOOIT, meer wordt gezegd of geschreven. Mensen met kanker strijden niet tegen de kanker. Dat is een onzichtbare sluipmoordenaar. De grootste strijd vind plaats in hun hoofd. Ook in mijn hoofd. En dat is geen strijd van verliezen of winnen. Hoe kan je strijden tegen een onzichtbare vijand? Niet.... De strijd die in mijn hoofd ging afgelopen week, kan ik nog een lekkere lange wandeling maken? Voor mij betekende het eigenlijk ook een uitdaging. De uitkomst wist ik niet. Dus van hoogst waarschijnlijk lopen met een rollator - ook in het bos, is het tij gekeerd naar lekker lang wandelen met mijn nordic stokkies. Is het raar dat ik mezelf nog uitdaag? Vertel het me maar?
En vandaag? Vandaag is een rustdag. Voor de broodnodige balans.
Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina
15 februari 2025
De lancering van deze gloednieuwe pagina.
Elke dag draaien mijn gedachten op volle toeren. Ideeën, reacties op artikelen of creatieve ingevingen. Iedere avond denk ik: oh ja, dat wil ik op mijn website delen. Maar tot nu toe heb ik slechts mijn Facebookstatus bijgewerkt. Vanaf vandaag verandert dat. Wat ik te delen heb, zal hier te vinden zijn. Gewone en simpele dagelijkse ervaringen.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
19 april 2025
11.25 uur
Paasweekend! Zoals altijd op kijken wij op Witte Donderdag naar de Passion op tv. Witte donderdag was de dag van het laatste avondmaaltijd. En de avond van het verraad van Jezus door Judas.
Je kan zeggen: zo, dat is kort door de bocht, deze uitleg. Klopt! Er gebeurde meer. Maar joh, tik je vraag in google en je krijgt 600 antwoorden. Waarvan de bovenste 5 de beste zijn. En zo maak ik het mijzelf even makkelijk.
11.30 uur
Eigelijk voel ik het verraad van Jezus in mijn hoofd en hart. Ik ben van huis uit Rooms-Katholiek opgevoed. Dus ik ken het verhaal. Vroeger, als kind, ging ook vaak en graag naar de kerk. Daar was ik één met velen en toch alleen - kan je me volgen? Ook wilde ik het klooster in. Dat leek mij echt wel wat. Waarom? Eigenlijk geen idee. Waarschijnlijk had ik het idee dat het leven in een klooster rustig is. Maar dan had ik het heilig vormsel moeten afleggen. En dat heb ik niet gedaan. Waarom niet? Geen idee meer. Dat is al zo lang geleden. Dus ik werd geen kloosterzuster.
11.37 uur
Het geloof blijft in mij sluimeren. Laat ik het zo omschrijven - ik draag het met mij mee, maar draag het niet uit.
11.39 uur
Goede Vrijdag, de dag van de kruisiging. Op deze dag werd Christus aan het kruis genageld. Hij moest wel eerst de kruisweg - de Via Dolorosa in Jeruzalem - oplopen. Deze weg wordt belopen door pelgrims. En ieder jaar op Goede vrijdag lopen velen deze weg. Ook met kruis en doornen kroon. Ik ben daar ook geweest en heb de weg niet belopen. Enkele groepgenoten wel.
11.47 uur
Vandaag is het Stille Zaterdag. Jezus wordt van het kruis gehaald door zijn moeder en vrienden. Hij wordt naar zijn laatste rustplaats gebracht. Zijn graf is een grot, waar een grote steen voor wordt geschoven. Deze dag wordt ook Paaszaterdag genoemd. De kerkklokken blijven stil, en er zijn ook geen diensten. In de nacht van 1e paasdag wordt een Paaswake gehouden.
11.54 uur
Op Paaszondag wordt herdacht dat Jezus uit zijn graf is opgestaan, of herrezen. Traditioneel wordt na de Paaswake het Paasontbijt genuttigd.
11.58 uur
Dit is Pasen in het kort. Dit weekend staat ook in het teken van de lente. Nieuw groen ontluikt, de natuur ontwaakt.
12.04 uur
In mijn jeugd was het Paasontbijt groots. Veel brood, Paasbrood en Paastimpen. Die laatste zijn bijna nergens meer te koop. En natuurlijk gekookte eieren, die beschilderd waren door mijn broer en mijzelf. Tijdens het pellen zat de verf aan je vingers. Meer hé, geen haan die ernaar kraaide. En dat is tegenwoordig wel anders. Nu, in deze tijd weten we zoveel meer. Soms vragen Dries en ik ons af: hoeveel gif zouden wij niet binnen hebben gekregen? Ons antwoord is steevast - veel, heel veel gif. De aarde wordt nog steeds vergiftigd, op veel manieren. Zelfs het Sahara-stof wat hier neerdaalt schijnt radio-actief te zijn. Omdat de Fransen kernproeven hebben gehouden in de woestijn.
Van mijn jeugd kan ik me niet herinneren dat de warme maaltijd op Paaszondag groots was. Wel speciaal, maar niet met zoveel eten als met de Kerst. Vers bereidde soep en een stuk duurder vlees en lente-groenten. Tijden veranderen.
12.23 uur
Mocht je je afvragen of ik ook Paasrecepten heb? Ja die heb ik. Ze zijn niet overdadig. Eigenlijk ben ik daar sowieso niet van. Doe maar gewoon. Simpel maar smaakvol, zeg ik altijd. Klikhiervoordepagina
12.25 uur
Terwijl ik bezig met deze nieuwe NZDB, leest Dries gelijk mee. Hij hoort namelijk wanneer ik bezig ben. Normaal gesproken rammel ik niet veel op mijn toetsenbord. En dat is handig joh. Hij haalt zo direct foutjes uit de tekst. Want ik weet heus wel dat ik die maak. Wie niet?!
12.28 uur
Nog even terug naar die Paasrecepten. Eén wil ik er wel graag uitlichten. Dat is een recept met Matzes. Dit heb ik gemaakt in 2022, na mijn vijfde chemokuur en voor de zesde - de laatste. Ik voelde me goed en wilde iets speciaals maken. Het doet mij terugdenken aan die tijd. Ook weet ik nog hoe ik me voelde. Ook nu staat de doos met Matzes in de kast. Daarover later mee. Klikhiervoorhetreceptmetdematzes
12.35 uur
Vanmiddag kan ik vanaf mijn dakterras kijken naar een roofvogels show. Hopelijk landen ze niet op mijn hoofd. Ik ben benieuwd. Daarover ga ik vast nog eens schrijven.
Voor nu wens ik iedereen die dit leest - mooie en fijne Paasdagen.
Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina
15 februari 2025
De lancering van deze gloednieuwe pagina.
Elke dag draaien mijn gedachten op volle toeren. Ideeën, reacties op artikelen of creatieve ingevingen. Iedere avond denk ik: oh ja, dat wil ik op mijn website delen. Maar tot nu toe heb ik slechts mijn Facebookstatus bijgewerkt. Vanaf vandaag verandert dat. Wat ik te delen heb, zal hier te vinden zijn. Gewone en simpele dagelijkse ervaringen.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
14 april 2025
11.12 uur
Gisteren, zondag de 10de, heb ik het druk gehad met sporten. Niet van mezelf. Maar op tv. Eerst de marathon, in de mooiste stad van ons land - Rotterdam. Daarna Parijs-Roubaix 2025. Het was genieten. Op het oeverloze gel*l na. Als veel l*llen kramp zou geven in de kaak, dan zou ik weten wie er met kramp rondliepen. Wat gaat er een tijd aan verloren. De koers was nota bene al begonnen. Misschien is het iets met de uitzendrechten. Maar dan hoef je toch niet het onderwerp zo vreselijk uit te melken. Na vijf minuten gaat het werkelijk nergens meer over.
Had ik al geschreven dat ik wel heb genoten van de wedstrijden? Nou dat heb ik zeker. En die toeschouwer die zonodig die bidon moest gooien in het gezicht van van der Poel. Oppakken en beboeten.
Zo! Deze ergenis ben ik kwijt.
11.18 uur
Op 12 april is voor de joden de Pesach begonnen. Wat is dat? Daarmee herdenken en vieren ze hun uittocht en bevrijding van slavernij, door de Egyptenaren. Dit wordt gevierd met de seder-maaltijd. Nou kan ik hier het verhaal van de Seder in het kort plaatsen. Maar dat laat ik achterwege. Wel plaats ik een link naar een pagina, waar je de uitleg en de gebruiken kan lezen. KLIKHIER
11.40 uur
Vanmorgen zag op ik tv, bij Hart van Nederland - SBS6, een filmpje waar een ezel werd mishandeld. Een dappere Hollandse vrouw, die in Egypte werkt als dierenarts, nam de mishandelaar te grazen. Iets van koekje van eigen deeg. Deze ezels worden gebruikt voor de toeristenindustrie. Toeristen betalen mishandelde dieren om een ritje op de ezels te mogen maken. Als ik echt één ding moet noemen wat ik vreselijk vind in die hele toeristenindustrie, dan is het wel het gebruik van dieren, voor vertier van de toeristen. Of het nou ezels, olifanten of kamelen zijn. Dit moet stoppen. Hier moet je niet aan meedoen. Het lijkt misschien leuk, en wellicht voel je je hierdoor ook gelijk een bewoner van de woestijn. Maar eigelijk maak je je, direct en indirect, schuldig aan dierenmishandeling. Denk hier nog maar eens over na, voordat je weer op een mishandelt dier gaat zitten. Oh mocht je denken, nou ik heb geen mishandeling gezien. Het feit dat je op dat beest bent gaan zitten is al mishandeling. Punt!
Lees verder, want ik heb ook over koken en eten geschreven.
11.50 uur
Afgelopen zaterdag heb ik iets gekookt uit een boek. Ik kan het niet per se een kookboek noemen, ondanks dat er 80 recepten in staan. Het is zoveel meer. Het boek bevat ook veel informatie over eten en persoonlijke verhalen. Waaronder een bescheiden bijdrage van mij.
De recepten zijn ook niet alleen geschikt voor mensen die ziek zijn. Ze bevatten wel wat extra's, omdat mensen die chemo-kuren krijgen of andere kanker-behandelingen, vaak heel veel moeite hebben met eten en drinken.
Waarom zijn ze niet alleen geschikt voor diegene die ziek zijn. Ook hun familie die mee-eten kunnen zo ook lekker eten. Er hoeft niet apart gekookt te worden.
Daarnaast, het zijn ook recepten voor diegene die graag gezond willen eten, zonder poespas.
Over welk boek heb ik het? Het boek van Joke Boon - eten en leven met kanker. - zie foto.
Dries en ik zijn dol op polenta. Niet dat we het iedere week eten, maar wel regelmatig. Polenta-frieten had ik nog niet eerder gemaakt. In het boek van Joke zag ik een simpel recept voor deze lekkernij. Dat heb ik nagemaakt op mijn manier. En ze waren lekker. Dus dit recept gaat in de herhaling.
15 april 2025
10.04 uur
Vandaag waren vroeg uit bed. De boodschappen van Albert Heijn zouden bezorgt worden tussen 08.15 en 09.15. Om nou niet ineens in ons geboortekostuum uit bed te moeten springen gingen we maar ruim op tijd uit bed. Inderdaad, wij slapen in ons blote niksie. Zelf doe ik dat al vanaf mijn jeugd. Heerlijk. Het slaapt zo lekker vrij. Geen beknellingen of andere storende zaken, zoals draaiende shirts. De boodschappen zijn bezorgd en zit ik heerlijk weer wat te schrijven.
10.08 uur
Ik moet nog iets vertellen. Je hebt in het vorige NZDB kunnen lezen dat het niet zo fijn ging met de vrijdagse boodschappen. Bij de kaas-speciaalzaak - Gastrovino Smakend No-Spon - in Oostvoorne, fleurde ik toch een beetje op. Daar zag ik een bijzondere kaas. (zie foto). Die kaas wilde ik eigenlijk gebruiken op een pinsa. Maar ik had nog asperges in de koelkast. En die moesten ook dringend op. Erbij gekookte aardappelen. Daar hoef ik geen recept voor te schrijven. Denk dat bijna iedereen wel weet hoe je asperges en aardappelen moet koken.
Wel wil ik er nog vertellen dat het gezonder is om je aardappelen goed schoon te maken. Soms zie ik dat de pitten, die bruine stukjes/pitten in de aardappel en/of de groene plekken niet worden verwijderd. Beter doe je het wel. Want die bruine stukken, of ogen, zijn eigenlijk uitlopers. Oftewel: uitlopers zijn wortels. De aardappelen zijn gaan kiemen. Ontpitten die aardappelen, omdat het schoner staat, maar ook omdat die pitten gifstoffen bevatten. Niet dat het direct kwaad kan, wel wanneer je vaak aardappelen eet. Je kan er last van krijgen.
10.25 uur
Terug naar de kaas. Omdat het een drukke sportdag op de bank zou worden, had ik de asperges al vast geschild. Na het schillen heb ik ze bewaard in een natte theedoek.
Na al het sportgeweld, werd het tijd voor het avondeten. Asperges koken, aardappelen schillen en koken. Dries had de borden neergezet en ik maakte de borden op. Eerst de ham, daarop kwamen de asperges, ernaast de gekookte aardappelen. Wat flinters gezouten roomboter ertussen. ( wij zijn geen sauzenmensen) En toen pakte ik het kaasje uit. Deze had ik een uur voor het eten uit de koelkast gehaald. Dan smaakt de kaas echt veel lekkerder. Doe dat vooral ook met brie-achtige kazen. Ik pakte een schoon snijmes en sneed de kaas doormidden. Direct werd ik enthousiast over de binnenkant. Het leek wel een ei. De dooier is gemaakt van saffraan. We hebben zitten smullen. De kaas was sterk en peperig van smaak. Dat is vaker zo met geitenkaas. Je moet daar wel van houden. Ook proefde ik een beetje, echte goede Camembert. Wat was ik blij dat ik deze kaas niet had gebruikt voor de pinsa. Maar in combinatie met het witte goud. Prima voor dit seizoen. Het zou ook een mooie paas-hoofdgerecht kunnen zijn.
10.34 uur
Als laatste, het recept van de polenta-frieten zou wel willen delen. Ik ga vragen aan Joke Boon of dit mag. Je snapt, er zit copyright op en die wil ik niet schenden.
10.37 uur
Gisteren voor de lunch weer een lekkere wandeling gemaakt. We sloegen een andere weg in, in ons bos. Dat betekende licht hoogteverschillen en zand onder de voeten. Dat loopt altijd wat lastiger dan verharde paden. En dat is goed voor lichaam en geest. Afijn de cijfers:
4188 stappen
197 kcal
2.9 kilometers
30 minuten.
Wat ben ik blij met dit resultaat. Alhoewel ik terug kan verlangen naar de dagen dat ik met gemak 70 minuten stevig kon doorwandelen. Zelfs met flinke hoogteverschillen zoals in Zuid-Limburg. Dat komt nooit meer terug. Maar toch... stel, ik blijf zo doorgaan. Misschien zit het er dan toch in, of misschien droom ik teveel?
Wat mij weer doe denken aan de wel bekende quote van John Lennon.
You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one.
Wie het weet, mag het mij zeggen....
Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina
15 februari 2025
De lancering van deze gloednieuwe pagina.
Elke dag draaien mijn gedachten op volle toeren. Ideeën, reacties op artikelen of creatieve ingevingen. Iedere avond denk ik: oh ja, dat wil ik op mijn website delen. Maar tot nu toe heb ik slechts mijn Facebookstatus bijgewerkt. Vanaf vandaag verandert dat. Wat ik te delen heb, zal hier te vinden zijn. Gewone en simpele dagelijkse ervaringen.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
11 april 2025
12.19 uur
Ik ben zo blij dat ik de titel juist heb gekozen van deze pagina. Had ik geschreven iedere dat ik iedere dag een blog zou plaatsen, had ik al een paar dagen schuldig gevoeld. Of de drang gevoeld om iets te schrijven. En daar heb ik geen tijd voor gehad. Daarbij heb ik gisteren de hele dag op de bank gerust. De dagen ervoor ben ik druk bezig geweest.
12.21 uur
Waarmee? Dat kan je hieronder lezen.
Mijn manuscript had ik teruggekregen. Het was door een echte redacteur nagekeken, uitgeplozen, herschreven en meer. Interpuncties gewijzigd, hoofdletters geplaatst waar die moesten staan. ETC. En die verbeteringen heb ik zelf doorgevoerd. Dat was me een klus van jewelste. Dan moet je weten dat er diverse proeflezers correcties hebben gestuurd. Dries en ik hadden de tekst nog nagelopen. Maar het woord 'leesblind' was echt van toepassing. Wat heb ik ervan geleerd? Schrijven van een tekst of boek is niet moeilijk. Nou ja, ook dat geldt weer niet voor iedereen. Laten lezen door proeflezers is goed en was echt noodzakelijk. En als kers op de taart, de tekst door een redacteur laten nakijken. Die gaan met een stofkam door de tekst. Of misschien was dat niet eens nodig. Misschien was het in één oogopslag al duidelijk wat niet correct was.
Lang verhaal kort, het is nu goed. Het is nu wachten tot het gedrukt kan worden en dan hoop ik echt dat het flink wordt verkocht. Daar heb ik jullie - mijn lezers bij nodig. Daarover later meer.
12 april 2025
11.14 uur
Vanmorgen een lekker mokkagebakje gegeten. Verder houd ik me rustig. Het is bijna volle maan, en de aanloop daarnaartoe daar heb ik last van. Morgenavond is het weer rustig in mijn hoofd en lichaam. Gisteren had ik er nog meer last van dan vandaag. Bij de groentenboer was het net iets te druk voor mij. Toch ben ik gebleven omdat ik fruit moest hebben. Maar het lange staan en wachten brak mij echt op. Ik heb het toch gered, snel naar buiten en bij de kaas-speciaalzaak buiten op het stoeltje even rusten. De dames van de groentenwinkel zeiden mij nog: 'vraag de volgende keer om een stoel, dan pakken we die voor u'. Heel lief en dat ga ik zeker doen, wanneer ik me weer zo slecht voel. Bij thuiskomst samen met Dries de boodschappen uitgepakt en met een glas water nog even achter de computer gezeten. Nutteloze tijdverdrijf, maar het moest even. Na de lunch met vers brood van de bakker en verse kaas van de kaaswinkel zijn we op de bank gaan zitten. Daar ging ik verder met een nieuwe kleurplaat. Gewoon simpel ontspannen.
11.20 uur
Vanmorgen kwam ik goed uit bed. Ik had lekker geslapen. Gelukkig gaat dat goed. Wel heb ik sinds deze week hoofdpijnen. Vandaag weer twee Paracetamol tabletten ingenomen. Dat was echt lang geleden dat ik hoofdpijn had. En nu zit ik aan mijn halve liter thee. Mokkagebakje was heerlijk - foto op Facebook. Zometeen nog een blokje om. Altijd lekker, nog maar van profiteren. Want vanaf morgen regent het. En dan net met de marathon van Rotterdam. Vandaag hebben de wandelaars nog mooi weer. Veel wandelaars lopen voor goede doelen. Ze hebben sponsoren gevonden die geld hebben gedoneerd. In ruil daarvoor gaan ze wandelen. Soms denk ik: 'Zou ik ook wel willen doen. Maar ja, hoe organiseer je dat.' Teveel werk, dus dat doe ik maar niet. Over volgend jaar denk ik maar helemaal niet. Eerst maar eens zorgen dat het boek een bestseller gaat worden. Voor het goede doel, maar dat weten jullie wel.
13 april 2025
10.00 uur
De marathon van Rotterdam is gestart. Tijdens het zingen wat altijd vooraf is, moest de nos er zo doorheen kletsen. Oeverloos gezemel over niks.
10. 02 uur
Gisteren voelde ik mij beter dan de dagen erna ervoor. Dries en ik hebben een lekkere wandeling gemaakt. Met hem gaat het gelukkig ook steeds beter. Na de wandeling had hij nog last. Maar dat is logisch. Het lichaam moet herstellen. Met het eten gaat het ook goed. Uiteindelijk zou hij alles weer kunnen eten. Dat komt wel goed.
De cijfers van de wandeling van gisteren:
4363 stappen
40 minuten
205 kcal
3.00 kilometers
Wij zijn niet ontevreden. De Parpremmers die ik slik geven mij ook meer vermoeidheid. Maar ze moeten wel de tumoren laten slinken, of misschien wel verdwijnen. De toekomst zal het uitwijzen. Voor nu zeg ik - we zien wel. We leven ons leven op onze manier. Maar wel met de ongemakken en nasleep van mijn operaties en chemokuren.
Walk on - you never walk alone..., en ook - we zullen doorgaan.
Fijne dag.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
5 april 2025
10.08 uur
Het was een paar dagen stil in en bij mij. Soms gebeurt het gewoon. En soms gebeurt het door iets wat is gebeurd. Soms staan mijn hersenen niet aan. Dan slaap ik slecht, want 's nachts gaan ze wel aan.
10.13 uur
Afgelopen week zag ik ook op Facebook een bericht van een dame. Zij had iets geplaatst van Erik Scherder. Hieronder zijn tekst in drie punten.
1. Blijf bewegen – Lichaamsbeweging, zoals wandelen, fietsen of tuinieren, stimuleert de doorbloeding van de hersenen en helpt cognitieve achteruitgang te vertragen. Zelfs kleine bewegingen, zoals traplopen of even staan tijdens het televisie kijken, maken al verschil.
2. Blijf mentaal actief – Daag je hersenen uit met puzzels, lezen, een nieuwe taal leren of een muziekinstrument bespelen. Nieuwe dingen leren houdt de hersenen flexibel en veerkrachtig.
3. Blijf sociaal betrokken – Sociale contacten verminderen stress en eenzaamheid, wat gunstig is voor de hersenen. Regelmatig contact met vrienden, familie of deelname aan activiteiten helpt de mentale gezondheid op peil te houden.
10.28 uur
Punt 2.
Voordat ik ziek werd, daagde ik mezelf heel graag uit. Ondernam veel dingen, leerde veel nieuwe dingen. Nu doe ik het nog. Niet teveel, want het kost energie. Daarbij, ik kan niet alles meer. Soms zijn nieuwe dingen ondernemen, of aangaan erg vermoeiend. De focus verdwijnt en daardoor is het niet leuk of aantrekkelijk meer. Een andere taal leren, tja dat had ik graag willen doen. In dat land zelf. Nu niet meer. Waarom? Ik ga het toch niet gebruiken. En muziekinstrumenten leren bespelen. Schei uit. Nee, ik houd het wel bij kleuren overdag. In de avond een suf spelletje spelen. Alhoewel, ik speel Majong, en dat schijnt een goed suf spelletje te zijn om je brein te prikkelen. Dat lijkt mij wel, want soms moet ik echt een combinatie zoeken. Voor mij geeft het afleiding.
10.35 uur
Punt 3
Ik heb sociale contacten. De meeste online. Met een vriending via de app. Wij wonen niet meer bij elkaar in hetzelfde buurtje. Maar het contact is nauw gebleven. Het kan zijn dat we een dag geen contact hebben. Zij heeft een druk leven. Vorig jaar zijn we verhuisd en dat bevalt ons prima. Er zijn dingen waar we ons aan zouden kunnen storen. Goed lezen hé, zouden kunnen storen. Dat doen wel niet. Zonde van de energie. Het is hier best een sociale gemeenschap. Mochten we willen en het leuk vinden, kunnen we regelmatig naar een bingo-avond. Of een muziekavond, in de middag sjoelen of gewoon met elkaar in de tuin zitten. Maar ja, daar zijn wij niet echt de mensen voor. Ook het ontbijt, wat werd georganiseerd op burendag, hebben wij overgeslagen. Ten eerste kwam dat veel te laat. Ten tweede dat was niet het ontbijt wat onze lichamen nodig heeft. Wit brood, zoet beleg, sap uit pak. Nee, dat soort producten houdt ons en niemand vitaal. En nee, sap uit pak of versgeperst, het is allebei niet gezond voor je. Regelmatig komen we iemand tegen in de lift. Dan kletsen we wat met elkaar. Soms klets ik een eind in de ruimte in de winkels, tijdens mijn vrijdagse boodschappenronde. Evengoed zeg ik soms niets. Dat is ook iets wat ik heel goed kan. Niets zeggen, alleen maar kijken en luisteren. Heel verhelderend.
10.45 uur
En dan nu mijn punt.
Je kan dit alles doen. Je zou dit alles kunnen doen, zolang je gezond bent. Vooral dat bewegen.
Tja, ik blijf daar toch een beetje moeite mee hebben. Is voor trouwe lezers niets bijzonder. Mentaal en lichamelijk was ik tot een aantal jaar geleden vitaal. Totdat de eierstokkanker openbaarde. Na de eerste operatie en serie van zes chemokuren knapte ik op. Kon ik weer lange en stevige wandelingen maken. In mijn hoofd ging het ook weer goed. Het is logisch dat het hoofd op hol slaat, na de heftige diagnose en alles wat ermee gepaard ging.
Op punt 1 - zeg ik dus van harte, ja. Als je dat kan doen, gewoon doen. Lichamelijke vitaliteit is net zo belangrijk als geestelijke vitaliteit. Alleen je kan doen wat je wilt, je genen of een andere verstoring in je lichaam, kan een spelbreker zijn. Ook daarom blijf ik moeite houden met dit soort beweringen. Minder aandacht voor dit soort dingen zou best fijn zijn. Want schuldgevoel ligt op de loer. Had ik maar beter geluisterd of gezorgd voor mezelf. Niet doen, dit doemdenken is kansloos en slecht voor je brein en lichaam. De omstandigheden maken hoe jij je leven leeft en leidt. Sommige omstandigheden kan je gewoonweg niet veranderen.
10.57 uur
Trouwens, over kletsen gesproken.
Tijdens mijn vrijdagse booschappenronde, neem ik zoveel mogelijk rustmomenten. Bij de slager vraag ik wie de laatste binnenkomer is. Wanneer ik dat weet, ga ik even op het bankje binnen zitten, tot ik bijna aan de beurt ben. Zodra ik de buit binnen heb, ga ik buiten even op het bankje zitten. Gisteren zat er al een man op het bankje. Ik vroeg of ik ernaast mocht zitten. Overbodige vraag natuurlijk. Maar juist door het stellen van deze vraag, kwam het tot een prettig gesprekje. Na een minuut vijf kon ik weer verder. Op naar de groenteboer. Dus ik heb mijn sociale ontmoetingsmomentjes wel. Voor mij is het voldoende. Want daarna moet ik mijn brein resetten. En dat doe ik tijdens het naar huis lopen. Dan geniet ik van alles wat er te zien is aan nieuwe bloemen en plantjes.
11.02 uur
Over genieten gesproken. Afgelopen week gingen we een op stap voor een wandeling in het Landgoed Mildenburg, bij ons om de hoek. Na verloop van tijd, kwamen we twee mensen tegen. Deze hielden ons tegen en wezen op twee reebokjes. Zo genieten is dat. Even samen gekeken en geklest op een laag volume. We gingen weer verder - in the pocket dit sociale momentje. Verderop zagen we een boomklever - is een vogelsoort. Hoppa, weer één om af te strepen. Later zagen we nog een eekhoorntje. Kleine geluksmomenten zijn dat. Wij worden hier blij van. In ons lichaam en brein.
Conclusie: niet alles wat er wordt gezegd is op mij en misschien ook wel op jou, van toepassing. Vaak zijn het algemeenheden. En natuurlijk is het wetenschappelijk onderzocht en bewezen. Maar uiteindelijk blijf je als mens een individu. Niet iedereen maak je blij met, bijvoorbeeld: een bingo-avond.
p.s.
Op de foto hieronder zie je een artwork van mij, gemaakt op 19-02-2019. Destijds was ik met iets nieuws begonnen. Namelijk, artjournaling. En wat vond ik het leuk om te doen. Alleen journaling met woorden vind ik net iets leuker om te doen.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
2 april 2025
12.04 uur
Goedemorgen allemaal. Ik ga het me vandaag makkelijk maken. Als ik door mijn documenten en foto's ga, dan zie ik zoveel content die ik kan plaatsen. Veel heb ik eerder geplaatst op andere platforms. Of in mijn eigen magazine, die ik ooit eens ben gestart. Het eerste magazine heb ik gemaakt bij een boeklancering, van twee boeken. Ik vond het leuk om te doen en dacht... kom aan, laat ik een echt magazine starten. Had ik daar verstand van? Welnee. Waarom? Kennis kan je ook hinderen of tegenhouden om iets te starten. Zelf ben ik dol op stoute schoenen. Trek ze vaak aan. Was het een succes? Nee. Want ik heb er veel van geleerd. Hoe en wat, ga ik maar niets over schrijven. Dat houd ik voor mezelf. Al snel ging ik weer mijn eigen gang. En plaatste op een vorige websites mijn recepten. Ook die zijn anders dan van anderen. Vandaag plaats ik een recept van een frittata of omelet. De één bak je in de oven, de andere op het fornuis. Ik heb deze én op het fornuis bereid én in de oven. Maar dat hoeft niet. Doe het zoals jij dat fijn vind. Je zou het zelfs in de Airfryer kunnen bereiden. Check dan wel of de eimassa gaar is met een prikker. Want de omelet of frittata is wat dikker. Waarom? Omdat het bakblik kleiner is.
12.17 uur
Dit recept heeft in een magazine gestaan, of staat er nog in, met recepten van Marian Teunissen en van mezelf. Het was een gratis download. Ook had ik het verzonden naar de liefhebbers. Magazines maak ik al jaren niet meer. Wel ben ik blijven koken en schrijven.
12.19 uur
Dit recept is een echte no-waste recept. En koolhydraat-arm. Ook zoals ik altijd zeg. Simpel en smaakvol.
12.23 uur
Vandaag kwam ik in mijn documenten ook een oud verhaal tegen. Het is een kort verhaal. Ook dat is/was iets wat ik leuk vond. Korte of lange verhalen schrijven. Waren ze perfect? Nee. Ik geef dat ruiterlijk toe. Had ik er lol in? Ja. Soms doe ik het nog. Ik vind het leuk om iets met steekwoorden te doen of aan de hand van een afbeelding. Ook een gebeurtenis is voor mij ook vaak een reden om een verhaal te schrijven. Hieronder kan je het korte verhaal lezen. Het is fictie en uit mijn rare brein ontsproten. Aan de andere kant. Het is misschen wel urgenter dan ooit. Zeker als je ziet hoeveel er van de fastfoods eettenten zijn.
**********************************************************************************
1 mei 2021 – de dag van de heropeningen
Terwijl van de brievenbus naar kantoor liep opende ik de oranje envelop. In de linker boven hoek stond de datum, 1 mei 2021. Aangekomen bij mijn bureau ging ik zitten en haalde de brief eruit. Ik nam een slok van mijn inmiddels koude koffie en begon te lezen.
Beste collega horeca-tijger,
Hoe is het met je? Hou je het nog vol of zit je geruïneerd aan de grond? Hopelijk dat laatste niet. Nee, dacht ik, dat laatste gelukkig nog niet. Maar het houdt niet over. Nog een maand of drie en dan kan ik de tent voorgoed sluiten.
Wij hebben een plan las ik. Als het zo doorgaat heeft Nederland straks alleen nog maar Amerikaanse fastfoodketens waar men uit eten kan gaan. Dat laten we toch niet gebeuren? Dit vraagt om een actie. Dit plan kan alleen slagen wanneer iedere horeca-ondernemer meedoet.
Alweer een plan. Hoeveel van die brieven of appjes heb ik wel niet gehad. Niet meer te tellen. Mijn tent was top. Maar is nu naar de donder.
**********************************************************************************
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
1 april 2025
11.07 uur
Goedemorgen allemaal,
Wat hebben we toch een prachtig weer. Ik hou er zo van. Oké, de wind is nog wat fris. Maar de zon maakt het allemaal toch wat vriendelijker. Ondertussen zijn ze in Brielle druk bezig met het verjagen van de Spanjaarden. Daar komen vaak heel veel bezoekers op af. Het zal vandaag wat minder zijn, omdat er nergens vakantie is. Wij zijn er ook één keer geweest. Het was destijds een winderige en natte dag. Omdat we in de buurt wonen, gingen we ernaartoe. Het is toch leuk om eens te zien en te beleven.
11.11 uur
Gisteren heb ik weer een kleurplaat afgerond. De tekst kan je misschien niet aanstaan. Snap ik enigszins. Zelf hou ik er wel van. Waarom? Omdat ik anders ben? Ja en nee. Ik ben zeker geen liefhebber van die quotes die je een beter gevoel zouden moeten geven. Nog een keer - zouden moeten geven. Zelf ga ik er eerder van twijfelen, of ik word boos. Living the dream - dat is er zo één. Tja, was dat maar waar. Hoogstwaarschijnlijk, leeft maar 1% van de bevolking hun droomleven. Voor de overige 99% is het iedere dag overleven. Op welke manier dan ook. Dat mag jezelf invullen. Is niet zo moeilijk lijkt mij zo. Dus van mij mag het wel een beetje sarcastisch zijn. Niet teveel, en zeker niet te zwartgallig. Maar gewoon - anders.
Waar ik wel over na denk tijdens het kleuren, is welke kleur ik, in dit geval, de hoed ga geven. En de wolken. De kleur van de wolken staan voor ons leven momenteel. Het is een stralende dag met veel kleuren, alleen er hangen zwarte wolken boven ons. Die zwarte wolken heb ik wel een goud randje gegeven. Op één na. Dat is die wolk die binnen probeert te drijven in een uitermate, traag tempo. Zelf hoop ik dat die zwarte wolk zich terugtrekt. Dat is nog beter.
11.29 uur
Wat je nu gaat lezen is waargebeurd. Van deze gebeurtenis was Dries zelfs getuige. Eigenlijk was het best een beetje raar. Anders kan ik het niet uitdrukken. Ik neem jullie mee terug naar 2023. Het gebeurde een paar dagen na mijn tweede debulking. Oftewel, de tweede zware buikoperatie, waar een deel van mijn milt en meer zijn verwijdert.
Vooraf moet ik er nog bij vertellen dat ik dit niet deel om iemand in een kwaad daglicht te plaatsen. Waarom wel? Omdat communicatie soms op veel fronten fout kan gaan.
O ja, dit verhaal staat niet in mijn boek - Gedonder in het vooronder.
In juni 2023 werd ik voor de tweede keer geopereerd. De kanker was keihard teruggekomen. Wederom lag ik met epidurale verdoving en andere pijnstillers, half verdoofd, in mijn bed. Dries zat naast mij. Op een zeker moment werd er op de deur geklopt en een dame stapte binnen. Zij werkt als vrijwilliger en gaf massages. Nou weet ik dat een massage best lekker kan zijn. Alleen, nu even niet en zeker niet in deze situatie. Zij vroeg of zij iets voor mij kon betekenen? Ik schudde mijn hoofd van links naar rechts, en dacht - ga weg alsjeblieft. Ze was van het hardnekkige soort en zij vroeg, een voetmassage misschien? Weer schudde ik van nee, en mompelde iets van, geen voeten. Echt, ik kwam door alle medicatie, niet goed uit mijn woorden. Dries en ik dachten oké, nu gaat ze gewoon weg. Maar nee hoor. Zij stelde nog een rugmassage voor. Hallo - hoe dan? Ik kon alleen maar stl op mijn rug liggen. Ze wilde zo graag iets voor mij doen. En dat snap ik heus wel. Maar toch...
Op een zeker moment liep ze langs het voeteneind van mijn bed en ik voelde me ineens heel raar. Het voelde niet prettig. Dries begreep ook echt niet waar ze mee bezig was. Totdat ze terugliep en met haar handen over het uiteinde van het bed, mijn dekens betaste. Daarmee voelde ze ook gelijk of ik voeten had. Waarschijnlijk wilde ze zelf voelen, of ik echt geen voeten had.
Ze liep de deur uit en liet Dries en mij in verbazing achter. We hebben het er soms nog weleens over. Hoe raar het was. Het was net of we in een vreemde film zaten.
11.44 uur
We hebben dit niet verteld aan een zorgverlener. Want, waarchijnlijk doet deze dame veel goed werk. En zullen vast veel zieke mensen, blij zijn met wat ze doet. Maar toch. soms kom je in een situatie terecht waarvan je denkt - is dit waargebeurd of droomde ik? Gelukkig zat Dries naast mij en kan dit verhaal beamen. En ja, we kunnen er zelfs om lachen.
Hebben jullie ook weleens zoiets merkwaardigs meegemaakt? Vast wel.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
31 maart 2025
11.11 uur
Goedemorgen trouwe, lieve en beste lezers van dit Niet Zo Dagelijkse Blog. We hebben het hier even rustig gehouden. Waarom? Om te zorgen dat Dries goed kan herstellen. En dat lukt wonderwel best snel. Gisteren een heerlijk, kort blokkie omgegaan. Het binnenzitten was hij zat. Daarbij, hij wil weer conditie opbouwen. De chirurg had gezegd dat hij een vitale man is. Dat is een compliment en is een groot voordeel.
Zelf heb ik goede maaltijden bereid. Zoals altijd met veel groenten. Vetarmer dan voordat hij de diagnose galstenen kreeg. Dat resulteerde bij mij in een pond gewichtsverlies in één week. Gelukkig weten waar het doorkomt. Anders had ik direct het ziekenhuis moeten bellen. Natuurlijk blijf ik het in de gaten houden.
Over de stoelgang. Nadat Dries die ene keer microlax had gebruikt, ging het de andere dagen weer vanzelf. Dat probleem was gelijk getackeld.
11.19 uur
De boodschappen zijn weer bezorgd, inclusief de matzes voor de Pasen. Na de ene keer dat het waardeloos was, had ik toch besloten om er meer door te gaan. Het scheelt tijd en wij besparen lichamelijke energie. Het is uiteindelijk weer goed gegaan. En ja, ik houd er rekening mee dat er producten ineens niet geleverd kunnen worden. Of zelfs beschadigd kunnen zijn. Het is wat het is.
11.22 uur
Ik had eerder geschreven over de nieuwe kleurpotloden. En ik ben er blij mee. Geen gesodemieter van losse potloden. Ze zitten allemaal netjes in het grote etui vast. En op kleur. Daar houd ik zo van. Vroeger kon al in de war raken, als de potloden uit de doos op een hoop werden gegooid. Het is dan gelijk onoverzichtelijk. Het is dan zoeken en omgooien. Nou, gedoe dus. En nu... Prachtige rijen. Had ik al gezegd dat ik ANDERS ben? Of herken jij het ook?
Ook nog even over die suffe spelletjes. Die speel ik ook, 's avonds om te ontspannen. Niet te lang. Tot mijn levens op zijn, op de tijd voorbij is. Maar overdag wil ik gewoon wat anders te doen hebben. Onderwijl kijk ik tv.
11.31 uur
Afgelopen weekend hebben we een heerlijke serie bekeken op Netflix. Het speelde zich af in het Witte Huis tijdens een staatsbanket. Het had geschreven kunnen zijn door Agatha Christie. Het was ook een beetje raar, maar op een leuke manier. Ik dacht zelf, het lijkt op de Oriënt Express. En op het laatst werd dit ook gesuggereerd. Zelf ga ik altijd op zoek naar de dader. Diegene die ik bij de laastste aflevering op de korrel had, was ook de dader. Dat is niet altijd zo. Soms heb ik gewoon geluk, denk ik dan. Het bevatte veel humor en weinig geweld.
De serie heet The Residence - zoek het maar op, op Netflix.
11.35 uur
Gisteren ben ik bezig geweest met het samenstellen van een reel. Ik weet het. Daar ben ik niet zo goed in. Maar weet je, ik heb er lol in. En dat vind ik belangrijker dan dat het er zo professioneel eruit ziet. De beelden zijn schokkerig, want ik film uit de losse hand. En zeg nou zelf, jij vind het toch ook belangrijk om iets te doen waar je blij van wordt? Ja toch?!
Bekijk het filmpje en vertel mij wat je ervan vind.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
29 maart 2025
11.21 uur
Goedemorgen, wat een zalige zonnige ochtend. Echt genieten, ook al kunnen we nog niet buiten zitten. Met Dries gaat het steeds een stukje beter. Gisteren was er wel een darm-issue. Voor de operatie mocht hij niet een x-aantal uren niet meer eten. Wel drinken gelukkig. Dus we konden de dag samen starten met koffie. Zijn darmen waren grotendeels leeg. Na de operatie mocht hij in de avond wel eten. Dat ging er goed in. En bij thuiskomst ook direct gewoon eten. Alleen, wat erin gaat, moet er weer uit. Gisterenochtend had hij veel last, ook aandrang, alleen persen mag niet. Dat doet trouwens ook pijn, ook niet onbelangrijk. Ik wist daar gelukkig wel een remedie tegen. Ik ging met mijn boodschappenrollator op stap voor de vrijdagse boodschappen. Bij de DA drogist vroeg ik of ze microlax verkochten. En die verkochten ze. Bij thuiskomst heeft Dries gelijk de microlax gebruikt. En na een korte tijd kreeg hij meer aandrang. Al snel kwam de ontlasting er uit. En vandaag ging ook weer zonder hulpmiddelen. Of de groene kiwi moet extra stimulans geven. Hij blij en opgelucht en ik ook. Als geen ander weet ik hoe rot je jezelf kan voelen met obstipatie.
11.34 uur
Gelukkig weet ik een beetje hoe ongemakken opgelost kunnen worden. Want Dries had geen informatie hierover meegekregen bij zijn ontslag uit het ziekenhuis. Denk dat het wel belangrijk is. Kan het me zo voorstellen, dat er vaak gebeld wordt naar de huisarts. Die daardoor misschien weer overbelast raken. Vandaag hebben we ons zaterdagse gebakje gegeten. Het was een appeltaart punt. En lekker dat die was. Zalig....
11.44 uur
Gisteren zag ik reclame van de AC-TION voorbij komen op FB. Ze hadden kleurpotloden in de aanbieding, in een mooie hoes. De kleuren netjes op een rij. Het waren 150 kleuren. Ik vertelde het tegen Dries en hij ging gelijk op zoek bij de bolle blauwe bestelsite. En gevonden, besteld en het wordt deze middag al bezorgt. Ik ben helemaal blij. Diamond painting is leuk, maar kleuren vind ik zeker zo leuk en ontspannend om te doen. Beter dan suffe spelletjes spelen op de tablet. Ja toch?
11.47 uur
Vandaag zag ik op Facebook, in mijn herinneringen een foto van mezelf. Het was op deze dag - 29 maart 2023. Dries en ik waren op vakantie in Valkenburg. Het ging zo goed met mij. Ik schreef dat ik twee keer de Cauberg had opgelopen en ik voelde mij destijds onoverwinnelijk. Elf maanden daarvoor had ik mijn laatste chemokuur van de zes gekregen. Ik was totaal kapot en wist niet of het ooit goed zou komen, lichamelijk. Gelukkig was dat wel het geval. Ik had mijn power weer terug. Zelf denk ik dat het komt door mijn levenslust.
Maar helaas, na een paar maanden zou alles anders worden. Vaste volgers weten misschien nog hoe anders. Mocht je het niet weten. Dan kan je het binnenkort lezen in mijn boek, Gedonder in het vooronder. Ook daarin heb ik over onze wandelingen en over vlaai eten achteraf geschreven. Ach, eigenlijk kan je heel veel lezen. Alle up's, down's en alles wat ertussenin gebeurd. Het is veel geweest en nog is het niet voorbij.
DISCLAIMER
Nog even over die microlax. Gebruik die niet zomaar en op eigen houtje. Bel je huisarts wanneer je darmproblemen heb. Er kan meer aan de hand zijn. Bijvoorbeeld bij vrouwen een probleem met de baarmoeder, serieuze darmproblemen. Of erger, net als bij mij - eierstokkanker.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
27 maart 2025
10.10 uur
Vandaag een vroege start van de dag. Dries moet volgens een schema zijn pijnstillers innemen. Geen probleem, wat moet dat moet. Veel mensen zeggen vaak, dan heb je een lekkere, lange dag. Is waar. Alleen voor mij, is het dan wel een hele lange dag. En dan vooral in de avond. Ach, komt allemaal weer goed, zoals de meeste dingen goedkomen uiteindelijk.
10.40 uur
Even terug naar eerder deze week. Afgelopen dinsdag werd Dries geopereerd. Zijn galblaas moest worden verwijderd. In de ochtend vroeger opstaan, zodat hij nog koffie kon drinken. Ik zat alleen te eten. Het smaakte me van geen kanten. Het was net of ik een natte, geweekte krant zat te eten. Natuurlijk heb ik dat nooit gegeten, wel geroken, dus ik gok hoe het werkelijk zou smaken. Geur vertelt ook veel over de smaak. Al hoewel, dit gaat niet altijd op. Ik dwaal af, terug naar het verloop van de ochtend. Rond 09.30 uur stapte we in de auto, op pad naar Spijkenisse. We waren ruim op tijd in het ziekenhuis en konden gelijk doorlopen. We werden opgevangen door een verpleegkundige. Zij stelde een aantal vragen, nam bloed af en mat zijn bloeddruk. Ik werd ineens emotioneel. Dries vertelde over mijn situatie. Na verloop van tijd kwam de volgende patiënt binnen en de verpleegkundige moest door. Ondertussen werd het voor mij tijd om op te stappen. Eerst nog een kop koffie en een broodje voor de lunch thuis. De dame aan de counter zei lief bedoeld: 'laat het u smaken', terwijl ze het kopje naar mij toe schoof. Waarop ik zei: 'denk niet dat het mij zal smaken' en ondertussen druppelde er weer een tranen uit mijn ogen. Daar ging mijn mascara. Ik dronk de koffie op en kocht nog een broodje 'gezond' om mee te nemen. Op het toilet zag ik dat de mascara was gevlekt onder mijn ogen. Snel weggepoetst, op naar de betaalautomaat om het parkeren af te rekenen. Ik was net onderweg toen een oud rocknummer van the Doors werd gestart. Met het volume op standje oorverdovend reed ik naar huis. Hoe gek ook, ik kan niet zo goed tegen harde geluiden. Maar soms vind ik het heerlijk. Het doet mij ontspannen. Het had evengoed Julio Iglesias kunnen zijn. Thuis aangekomen als eerste met een vriendin zitten appen. Later wat huishoudelijke klusjes gedaan en naar de politieke debat zitten kijken. Luisteren ging niet meer. Ik werd steeds moeier en meer gespannen. Zou de operatie goed gaan? Wat zouden ze vinden? Mijn hersens maakten overuren. Na een aantal uren vond ik, dat ik lang genoeg had gewacht. Dus ik ging opzoek naar een telefoonnummer. Er werd opgenomen en de dame was verbaasd dat ik dat nummer belde. Ja duhh, het staat op de website. Gelukkig verbond zij mij door naar het juiste toestel. En je gelooft het of niet, maar de verpleegkundige vertelde, dat ze Dries aan het ophalen waren. Toeval of...? Na verloop van tijd belde Dries mij en vertelde dat het goed ging. Het was een kort gesprek, want hij was nog wat groggie van de narcose. Tijdens het gesprek met de verpleegkundige vertelde ik, dat ik niet zeker wist of ik hem kon ophalen. Mijn lichaam was behoorlijk aan het protesteren. Daarbij zou er zeker verkeersproblemen zijn, door een groot ongeluk. Ook was ik bang dat, mocht er in de nacht toch ineens complicaties zouden optreden, we naar het ziekenhuis moesten. Daar kreeg ik bij voorbaat al stress van. Gelukkig kon Dries een nachtje blijven. En ik kon uitrusten. Nog wat appen met een vriendin en vroeg in de avond ging ik naar bed. Heb nog wel wat gelezen, maar al snel ging mijn lampje uit. In de ochtend bijtijds uit bed. Koffie - bleh, die was niet te drinken. Ik zet nooit koffie. Het was warm, dus toch twee mokken gedronken. Ontbijten en op pad om Dries op te halen. Thuis gekomen zorgde Dries ervoor dat de koffie wél te drinken was. En verder, veel rusten en pijnstillers innemen. Zijn galblaas was licht ontstoken en er zaten vier stenen in. Daar kan hij geen last meer van krijgen. Gisterenavond bijtijds naar bed en vanmorgen er weer vroeg uit. Het komt wel goed uiteindelijk.
11.01 uur
Sinds de tweede operatie en chemokuren ben ik mentaal zwakker. Dat haat ik, maar ertegen vechten heeft geen zin. Het wordt er niet beter van. Dan er maar mee leven en het leven aanpassen. Ook voor dit geldt het credo, het is wat het is. Alleen met dit soort situaties baal ik toch wel een beetje meer. Ooit was ik voor geen kleintje vervaart. Maar kanker heeft mij gesloopt, op veel fronten. Ik voelde veel onmacht afgelopen dagen. Nu we weer samen zijn is het goed. Samen zijn we een sterk team. We komen er wel. Tijdens het appen met vriendin, benadrukte zij nog - ik ben maar één appje van jullie verwijderd. Hoe lief. Het geeft een gevoel van veiligheid. Dank je wel A.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
22 maart 2025
11.56 uur
Schelden doet geen pijn! Dat wordt vaak gezegd. Maar is dat echt zo? In mijn boek - gedonder in het vooronder - heb ik op het allerlaatste moment scheldwoord verwijderd. Zelf dacht ik dat het een naar scheldwoord was. Wat had ik geschreven? Ik had geschreven over kolere-herrie. In mijn zoektocht naar de herkomst van het woord, kwam ik tegen dat het wellicht een verbastering zou kunnen zijn uit het Frans. Het kon gaan over de ziekte, cholera. Maar ook uit het Frans, zou het staan voor colère, wat woede betekent. Ik heb het kolereherrie op het allerlaatst, toch veranderd in rotherrie. Gewoon omdat het beter staat en omdat ik wil dat de discussie daar niet over moet gaan. Kolere is ook straattaal.
Tegenwoordig wordt er vaak gescholden, nou bijna altijd. Nee, meestal met K, KK of Kanker. Je mag er wat van vinden, dat doe ik ook. Eigenlijk heeft iedere tijd zijn eigen scheldwoorden met ziekten. In Den Haag wordt al heel lang met kanker gescholden. Wanneer je daarmee bent opgegroeid, snap ik, dat je ermee vergroeit raakt. Wanneer ik hoor, dat er met kanker wordt gescholden, denk ik er het mijne van. En dat mijne ga ik uitleggen. Mij raakt het niet. Mijn ziekte en Ik zijn niet dat scheldwoord. Mijn kanker, is niet de kanker die diegene bedoelen wanneer ze schelden. Het is voor hen gewoon een woord, wat klaarblijkelijk lekker in de mond ligt en eruit komt. Natuurlijk is het ook een vorm van taal-armoede. Diegene die het te pas en te onpas gebruiken, hebben een kleine woordenschat, denk ik. En daarom raakt het mij niet. Ze weten klaarblijkelijk niet beter. En ja, ik weet dat mijn gedachten anders zijn dan van vele anderen. Evengoed kan je ook zeggen, dat schelden met teringlijer ook niet netjes is. Tenslotte is tering, tuberculose en dat is geen ziekte die is uitgebannen. Ook die ziekte wil je niet.
En ja, ik zou het liefste zien of horen dat schelden met ziekten verdwijnt. En jij? Deel jouw mening met mij - klik hier.
12.09 uur
Op mijn bureau ligt het nieuwe blad van stichting Olijf. Die wordt, 4x per jaar, gezonden naar alle donateurs. Er staat veel informatie in. Vandaag ga ik hem doorbladeren. Morgen ga ik het blad lezen en overmorgen ga ik naar alle waarschijnlijkheid over schrijven. Het gaat een rare week worden aankomende week, in verband met de operatie van Dries. Dat weet ik nu al.
12.41 uur
Vergeten groenten is wat mij betreft een achterhaalde term. Vergeten groenten, is de groenten die liggen te verleppen in je koelkast. Niet die groenten van weleer. Want die zijn inmiddels al sinds jaar en dag bekend. Ik noem ze maar nostalgische groenten. Het kan zo zijn, dat ik die term volgend jaar ook niet meer gebruikt. Het zouden gewoon gangbare groenten moeten zijn. Nog beter: seizoensgroenten. Want dat is raapstelen, net als witte asperges en rabarber. En zo zou ik nog wel kunnen doorgaan. Afijn, koop ze eens en probeer deze heerlijke, nostalgische, gezonde voorjaar seizoensgroente.
Vandaag deel ik op deze pagina een receptenflyer van een salade met raapstelen. Het is nú uitgerekend het seizoen om deze groente te eten. Ze zijn er maar kort, dus geniet van deze gezonde, vitaminebommen. Ken je het niet. Probeer het gewoon eens. Wanneer je sla of spinazie lekker vind, vind je dit ook lekker. Koop deze nostalgische groenten.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina
Iedere dag draaien mijn hersenen op volle toeren. Gedachten, commentaren op artikelen, of hersenspinsels. Iedere avond denk ik, oh ja, dat had ik op mijn website willen plaatsen. Wel heb ik het op mijn facebookstatus gezet.
Vanaf vandaag wil ik dat gaan veranderen. Het gaat hier geplaatst worden. Gewone en simpele dagelijkse zaken.
De aftrap van deze nieuwe pagina was op 15 februari 2025.
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
21 maart 2025
12.32 uur
Vanmorgen ben ik eerst boodschappen wezen doen. Het gebruikelijke rondje. Bakker, slager, groentenboer en kaas-speciaalzaak. Het was gelukkig nog niet zo druk. Dus eigenlijk was ik snel klaar. De aardbeien zijn binnen, evenals de asperges en raapstelen. Met de raapstelen ga ik een salade maken met een struikje witlof. Erbij heb ik 1-persoons-quiches van de kaas-speciaalzaak. Lekker en lekker makkelijk.
12.40 uur
Nieuws over mijn manuscript - gedonder in het vooronder. Gisterenavond schreef Esther van Uitgeverij Droomvallei, dat het boek naar de redacteur is. Het gaat er echt van komen. In de video kan je zien wat proeflezer drie, in drie woorden vind van mijn boek. Het geeft een eerste indruk, vind ik. Nu maar hopen dat het goed verkocht wordt, voor het goede doel. Ook om meer bekendheid te geven aan eierstokkanker. Daar zijn niet veel boeken over.
Ondertussen denk ik, waar komt het woord manuscript vandaan? Het is al een oud woord. Gelukkig is op bijna iedere vraag een antwoord via Google. De verklaring is eigenlijk heel logisch. Manuscript staat voor handschrift. Omdat in het verleden, of misschien nu nog door sommige schrijvers, werden de boeken eerst met de hand geschreven. Tegenwoordig gebeurd het vaak op een computer of tablet. En wordt het digitaal verzonden.
13.21 uur
De lunch is op. Ik had bij de bakker brioche brood, meergranen desem gekocht. Het smaakte heerlijk met de aardbeien. Cadeautjes van het voorjaar. Later in het seizoen zijn ze wel goedkoper, vaak vind ik ze dan niet lekker. De aardbeien zijn of te waterig, of er zit teveel zaadjes aan de buitenkant. Daarom genieten we er nu al van. Over een maand is er weer ander fruit. Ik moet zeggen, het voorjaar is mijn seizoen. Dus ik geniet volop. Jullie ook hoop ik.
13.26 uur
Afgelopen week vertelde Dries, dat de kinderen die vanaf 2020 zijn geboren, worden geografisch worden aangeduid als Generatie Beta. Het zijn de kinderen van de generaties millennials en Gen Z. Nou ben ik zelf van de generatie X. Die X staat voor niks. We hadden niks en toch hadden we veel. Het was rustig op straat en veilig.
Wat bedoelen ze met generatie Beta? Ik denk dat je het zelf wel kan invullen. Het is de generatie die is opgegroeid met computers en alle gemakken, of ongemakken van het digitale tijdperk.
Het gesprek tussen Dries en mij ging verder. Zelf zou ik, als die zou bestaan, een robot in huis halen om de boel te doen. Zoals schoonmaken en andere zware huishoudelijke klussen. Een robot huisdier, zoals een kat of hond, lijkt mij ook wel leuk. Een robot Takkie = HEMA teckel, mopshondje of een poes. Die poes kan dan ook de HEMA poes zijn, Siepie. Of gewoon alledrie hahaha. Af en toe opladen en er is wat gezelligheid in huis erbij. Ik zie het voordeel wel. Of ik een robot wil die van kletsen houd, hmm, daar ben ik nog niet over uit. Soms is praten leuk, maar vaak niet.
Wat vinden jullie ervan? Wel of geen robot in huis?
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
20 maart 2025
09.36 uur
Een vroegertje vandaag. Vanmorgen kreeg ik via herinneringen van Facebook een video of reeel te zien van een paar jaar terug. De video toont aardappelkoekjes die liggen te bakken in de koekenpan. Ik had ze gemaakt van een restje aardappelen. KLIK HIER VOOR HET BLOG UIT 2022
Wanneer je op de link klikt, kan je lezen hoe ik het heb gemaakt en de video weer bekijken.
aardappelkoekjes
10.06 uur
Bijna iedere dinsdagmiddag kijken wij naar het politieke debat. Kan je zeggen - saai. Is soms ook wel. Soms is het ook grappig. Soms is het ronduit slecht. Je leert de politicus van de andere kant kennen. Ook waar ze voor staan. Afgelopen dinsdag ging het eerst over UVW. De verantwoordelijke bewindspersoon moet dan, bij wijze van spreken, op het matje komen. Hij/zij krijgt dan vragen vanuit de kamer. Bij het UWV worden bepaalde zaken niet snel genoeg afgehandeld. Klopt, en dat geeft problemen bij veel mensen. Onthoud nu de woorden - niet snel genoeg afgehandeld.
Wanneer niemand meer iets op te merken heeft of te vragen, is er een pauze. Daarna begint het weer, de kamer stroomt vol en de voorzitter opent de vergadering. Het eerste wat dan wordt gedaan is stemmen over moties. Afgelopen week moest er een paar keer hoofdelijk worden gestemd. Dat houdt dan in, dat iedereen in de kamer aanwezig moet zijn. Kan dat niet, dan moet je je hebben afgemeld bij de voorzitter. Die hoofdelijke stemming dus. De voorzitter haalt een kaartje met een naam/nummer uit een trommel en een griffier begint met opnoemen van de namen. Eén voor één. Diegene die wordt aangesproken zegt dan voor of tegen. Vaak is per onderwerp één stemmingsronde voldoende. Afgelopen week tot twee keer toe niet. Dan moet het over. En dat kost me toch een bak tijd. Dat houd je niet voor mogelijk. Wat zou het toch makkelijk zijn, wanneer je op een knopje kon drukken. De voorzitter geeft dan een teken, en dan drukt iedereen een knopje in. Groen = voor, rood = tegen, grijs=geen mening. Dan is het gelijk duidelijk en het scheelt tijd.
Hoezo, bepaalde zaken worden niet snel genoeg afgehandeld?! Het is 2025 en de tweede kamer handelt zaken af alsof we in de vorige eeuw leven. Misschien veranderd dit wanneer de nieuwe gebouwen klaar zijn. Wie weet..
En terwijl de tv aanstaat en ik luister ben ik aan het kleuren of plak steentjes. Of speel een suf spelletje op mijn tablet.
11.30 uur
Volgende week dinsdag wordt Dries geopereerd. Zijn galblaas wordt verwijderd. Nog altijd zitten we te wachten op het tijdstip van operatie. Je zou denken, dat zetten ze in je online-dossier. Niet dus. Dat gaat per post. Nou iedereen weet hoe dat gaat tegenwoordig met de postbezorging. Niet zo best dus. Op die dag vinden meer operaties plaats. Stel nou dat je een taxi moet regelen voor brengen en halen. Dan kan je dat pas, vlak voor de geplande dag. Wat dan ook gaat gebeuren, is het volgende. Het afsprakenbureau wordt overstelpt met telefoontjes van mensen die in onzekerheid zitten. Hoe moeilijk kan het zijn? Het is een klein ziekenhuis, ten opzichte van het Erasmus MC. Daar wisten we twee weken van te voren mijn operatiedatum en opnametijd. Een week van te voren werd ik alsnog gebeld, door een dame van het afsprakenbureau. Voor alle zekerheid. Er is nog een reden waarom wij het tijdstip willen weten. De kans bestaat dat hij moet overnachten, en dat ligt aan het tijdstip van opereren. Dan is het nog fijner om dit zo snel mogelijk te weten. Nou hoeven wij niet zoveel te regelen. We zijn met zijn tweetjes. Maar dan nog... Kom op met dat tijdstip.
UPDATE 11.51 UUR
De operatie staat gepland op 10.30 uur.
Het kan maar gebeurd zijn. Denken we maar.
12.01 uur
Nog even zeuren over Facebook en een bepaalde mogelijkheid. Iedereen kent het wel en heeft het ervaren. Je loopt voorbij een groep en ineens stokt het gesprek. Die voerden ze al op fluistertoon, want dat werd besproken was alleen voor dit exclusieve groepje waar jij niet bij hoort.
Mij is dat ook vaak overkomen. Het begint al op het schoolplein. Kinderen vormen ook exclusieve groepjes. Diegene die niet voldoet aan hun maatstaven mogen er niet bijhoren. Ze pesten diegene weg, of stoppen met praten. Hetzelfde gebeurt op de werkvloer. Heb ik ook ervaren.
Op Facebook heb je diverse mogelijkheden. Je kan je posts openbaar plaatsen of alleen voor je vrienden. Bijna iedereen heeft het laatste standaard aanstaan, wat verstandig is. Er is nog een mogelijkheid en dat vind ik een nare eigenlijk. Je kan groepjes maken. Dus mensen uitsluiten. Het zou niet erg zijn, want je voelt niet de behoefte om dat wat je wilt vertellen, met velen te delen. Wat ik storend vind, is dat het duidelijk wordt gemaakt in de tijdlijn. Dat jij en anderen dat bericht niet mogen lezen. Dan denk ik, joh stuur die mensen gewoon een appje, of een privé bericht. Dan hou je het helemaal privé. Of maak een ander profiel aan, enkel voor je familie en anderen. Is misschien lastig, want dan moet je steeds switchen van profiel. Het voorkomt dat anderen zien dat ze uitgesloten worden.
Misschien ben ik de enige die het opvalt? Dat zou ik graag willen weten.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
19 maart 2025
10.45 uur
Gisteren heb ik niets geschreven op deze pagina. Ik was te druk met mijn boek in wording. Ik hoop dat de tekst nu zo goed als foutloos is. Het is een bak werk geweest. Niet alleen voor mij. Maar ook voor de proeflezers. Zij hadden de lastige taak om de fouten te ontdekken. Zelf zag ik ze niet meer. Volgens mij wordt of ben je leesblind voor je eigen fouten. Vandaag gaat de tekst naar de redacteur. Ik laat het los. Wanneer het klaar is, en gedrukt en besteld kan worden, gaat mijn reclame-maak-modus aan. Want een boek schrijven is één, verkopen is twee. Als iedereen die mij volgt op Facebook, X, Threads, BlueSky of Instagram mijn boek koopt, zou dat een mooie opbrengst zijn voor Stichting Olijf. Daarnaast komt er ook meer bekendheid over deze K.U.T.-ziekte.
11.00 uur
Gisteren zat een boek in de brievenbus waar ik een kleine bijdrage aan heb mogen leveren. De schrijfster is Joke Boon. Daar heb ik in mijn vorige NZDB over geschreven. In het kort. Joke Boon is culinair journalist. Zij schrijft voor het dagblad Trouw wekelijks een kookcolumn. Ook heeft ze al 17 boeken op haar naam. Zoals ze zegt schrijft in haar voorwoord: 'dit is het boek wat ik liever niet had willen schrijven'.
En dat herken ik als geen ander. In 2023 kreeg zij de diagnose darmkanker. De darmkanker werd ontdekt na het meedoen met het bevolkingsonderzoek. Ze had de paarse envelop gekregen, de handelingen uitgevoerd, in de retourenvelop gedaan en opgestuurd. Zij kreeg een brief met de melding dat er bloed was gevonden en naar de huisarts moest gaan. Dat was het begin van haar rollercoaster. Haar hoofdredacteur van het dagblad Trouw vroeg of zij in haar wekelijkse column over haar darmkanker wilde schrijven. Ze mocht over alles schrijven, maar er moest wel een recept bij. Het was tenslotte een kookrubriek. Vanaf het eerste begin kreeg ze veel positieve reacties. En zo werd het zaadje geplant voor dit boek.
Het is een boek waar je niet alleen als darmkankerpatiënt iets aan heeft. Je kan ook de uitvoerige bijdragen van diverse specialisten lezen. Van arts tot diëtist. Zoals je op de omslag kan lezen, betrouwbare informatie. Ook van ervaringsdeskundigen - waaronder van mij.
En dan over de recepten. Hoewel ik niet veganistisch eet, heb ik al recepten gezien die ik zeker ga maken. Daarover ga ik dan zeker schrijven. Als voetnoot bij recepten staat vaak een niet veganistische tip. Ik denk dat ik dit weekend de romige amandelpudding ga maken. Dries en ik eten nooit toetjes, maar hier wil graag een uitzondering voor maken. Ik zie ook recepten met polenta, Joke vind dat klaarblijkelijk net zo lekker als Dries en ik.
Jullie begrijpen, ik heb weer wat uit te proberen. En dat vind ik vervelend - NIET hahaha.
12.08 uur
De recepten in dit boek zijn niet per se alleen voor mensen met kanker. Ook voor gezonde mensen. Alleen voor de recepten zou je dit boek kunnen kopen.
Klik hier om meer te lezen over het boek. Je vind er een uitgebreide preview en foto's. De moeite waard dus.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
Delen mag... bedankt
16 maart 2025
11.20 uur
Een latertje vandaag. Hoe dat komt is simpel, ik heb al veel gedaan. Natuurlijk de e-mails verzonden naar mijn vaste lezers met de link, naar het bericht van gisteren. Straks ga ik de link delen op Facebook.
Maar eerst dit...
Deze pagina ben ik gestart op 15 februari 2025. Het werd tijd voor iets nieuws. Daarmee nam ik een zeker risico. Want waarom komen lezers en lurkers naar mijn website? Voor de recepten of omdat ik over eierstokkanker schrijf? Dat kan ik zien in de statistieken. Wat mij daar opvalt is dat de meeste komen voor de recepten uit de Airfryer en Slowcooker. Maar nu ook voor mijn NZDB pagina. En dat doet mij deugd.
In de eerste maand heb ik ik tadada... 649 kijkers gehad. Nou weet ik dat er bloggers zijn die zich hiervoor zouden schamen of mij stiekem uitlachen. So be it. Met iedere lezer en reactie ben ik blij.
Dus dank iedereen die deze pagina de moeite waard vinden. En ook bedankt voor diegene die zich hebben aangemeld voor de verzendlijst.
11.44 uur
Daar zijn ze weer, de dubbele getallen. Ik lig momenteel onder vuur. Het komt omdat ik gisteren een foto heb geplaatst van een ribeye, bereid in de Airfryer. De één vond het een belediging voor het vlees. De ander vond dat ik dat moest doen op een Kamado. Voor diegene die niet weten wat een Kamado is. Dat is een bbq gemaakt van gietijzer. Daar moeten speciale kooltjes voor gekocht worden. Je kan ze op temperatuur brengen. Brood of appeltaart mee bakken en meer. Een beetje net als de airfryer, alleen je hebt niet die specifieke grillsmaak. Of je koopt gerookt zeezout. Koop dan van het merk, Zeeuws Zoute - klik hier - not spon. Dan heb je wel de rooksmaak, maar het is niet chemisch. Je kan ook gerookte paprikapoeder kopen. Dat zit in mooie blikjes ook nog eens.
Je kan ook olie kopen die is gerijpt op gerookt hout. Maar dan kom je echt in de dure oliën en dat moet je maar net kunnen betalen.
Bewust plaats ik alleen de bereiding van de ribeye. Wat jij er lekker bij vind om te eten, is aan jou. Heb je geen grillplaat in je Airfryer. Gebruik dan gewoon het draadrooster. Zo'n grillplaat kan je wel aanbevelen. Ik gebruik het bijvoorbeeld ook om Halloumi mee te grillen.
12.13 uur
Hoe ik dit vlees heb bereid staat te lezen op de receptenflyer. Mocht je nog vragen hebben, dan kan je die naar mij toe sturen via het formulier.
12.43 uur
Gisteren was ik aan het kleuren en de punt brak af. Zo hard drukte ik toch echt niet. Ik de punt slijpen, en weer brak het af. De puntenslijper was duidelijk niet scherp meer. Vond ik bij toeval nog een puntenslijper voor make-up spullen. Een puntenslijper is een puntenslijper dacht ik. Geprobeerd en ja hoor, gelukt. Ik zit niet twee sets kleurpotloden van verschillende merken. Het eerste set, match ik nu met het Bruynzeel set. Plakkertje erop met het nummer van het potlood, waar die in het blikje ligt. En klaar. Zo heb ik altijd reserve potloden. Zodra een Bruynzeel potlood op is. Leg ik die andere in het blikje op gelid. Ik hou zo van structuur, maar dat heb ik al eerder gemeld.
Niet Zo Dagelijkse Blog
15 maart 2025
10.45 uur
Vandaag is het precies een maand geleden, dat ik ben gestart met deze pagina. Morgenochtend ga ik eens kijken hoeveel kijkers ik de eerste maand deze pagina hebben gevonden. Nou ben ik niet zo van de cijfers. Het is wel leuk wanneer mijn schrijfsels worden gelezen. Ja toch? De dagelijkse cijfers van bekeken/bezocht ken ik wel. Dat is altijd zo rond de honderd. Niet spectaculair, maar het mag wat meer zijn.
11.29 uur
Dit jaar komt mijn boek uit - Gedonder in het Vooronder. Wellicht overbodig om het te vermelden. Of ook niet. Want er komen toch altijd nieuwe lezers op deze Niet Zo Dagelijkse Blogpagina. Wat ik ook kan vermelden is dat ik gevraagd ben om iets te schrijven over mijn kanker. Het eerste boek waar mijn verhaal te lezen is, is van Joke Boon. Waar zou je die van moeten kennen? Zij was een vaste columniste in het dagblad Trouw. Ook heeft zij een jaar lang over peulvruchten geschreven. Waar uiteindelijk een boek van is gemaakt.
In 2023 kreeg Joke darmkanker. Het boek is verschenen op 26-02-2025. Het staat vol met tips van deskundigen en ervaringsdeskundigen. Waaronder ik dus. Zodra ik het boek in mijn bezit heb, zal ik de cover delen. Wil jij het boek nu al kopen? Klik dan hier en bestel maar.
Een ander boek waar ik een stukje tekst voor heb mogen aangeleveren, is nog - under construction. Daar vertel ik nog niets over. Voor hetzelfde geld wordt het niet gebruikt. Dat kan altijd.
11.49 uur
Mijn zaterdagse gebakje is op. Het was een fruitschuitje. Lekker simpel, niet te groot en niet te klein ook. Straks weer aardbeien op brood. Wat ik vanavond ga koken weet ik nog niet. Jij wel? Vandaag ga ik beginnen met een nieuwe kleurplaat. De kleurpotloden, van Bruynzeel, die ik gisteren heb gekocht zijn beter. Ze kleuren makkelijker. De kleur aanzetten of vaag houden, gaat ook beter. Het is niet ineens vet gekleurd. Ik kan nu makkelijker nuances aanbrengen. Hoop dat het lukt op de volgende kleurplaat. Laat je niet afleiden door de tekst. Ik heb al eerder geschreven, de teksten zijn niet zo lief. Of gewoon anders.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
14 maart 2025
11.50 uur
Vrijdag, en dan is het tijd voor mijn boodschappen. Net als iedere vrijdag naar de bakker, slager, groenteboer en kaas-deli-winkel. Vandaag was het nieuwe bookazine gearriveerd in de Bruna. Dus ook daar naartoe. Nog een nieuwe set kleurpotloden gekocht. In een blik. Die ik nu heb zitten in een kartonnen verpakking. Dat vind ik niet handig. Ze blijven niet op kleur zitten. Dan moet ik kunstgrepen uithalen. Onhandig voor mij, dan maar een nieuw set. Op de toonbank zag ik het boekenweek geschenk en ik vroeg aan de verkoopster: 'deze krijg ik vandaag zeker niet mee?' Natuurlijk wist ik het antwoord wel. 'Nee, alleen als je voor 15 euro aan boeken koop.' Snap ik. Dat zijn de spelregels. Toevallig was wat ik had ook 15 euro, maar dit terzijde. Ze vroeg mij om nog even te wachten, en ze ging naar een doos die verderop stond. Na de duik in de doos kwam ze terug met een boekje. Het was het boekenweekgeschenk van vorig jaar. Die mocht ik meenemen van haar. En dat vond ik zo leuk. Direct zei ik: 'volgend jaar het boekenweekgeschenk van dit jaar. Maar ik hoop het niet, gun je dat er veel boeken worden gekocht.'
Op naar de slager, het was er wat drukker. Dan naar de groenteboer. Nog geen asperges, wel aardbeien. De eerste Lambada's van het jaar. Dat wordt toch genieten.
Nog op pad voor kaas. Het is deze keer weer Twentse bunkerkaas geworden. Die is zo lekker. Ze had ook versgemaakte mini-hartige taartjes. Die gaan we vanavond eten met een kop soep. Maak het me lekker makkelijk. Omdat het kan. De soep is van de kleinste soepfabriek. Kijk maar eens in de supermarkt, of op hun website. Ze hebben echt puike bouillonnen, en kant-en-klare soepen.
12.00 uur
Vanmorgen voor de eerste keer een e-mail gestuurd naar lezers die graag als eerste op de hoogte willen worden gebracht, wanneer ik een nieuw blog heb geplaatst.
Verder heb ik ook last van de volle maanblues. Na mijn rondje winkels was ik echt moe. Tijdens de volle maan word ik dan wat emotioneel. Krijg ik een jankerig gevoel. Niet dat ik dan echt huil, maar gewoon - ik voel me jankerig. Herken jij dat ook? Dat je je anders voelt rond volle maan.
12.26 uur
Sinds ik kanker heb, ben ik ook lid van Stichting Olijf. Deze stichting werkt met vrijwilligers. En regelmatig hebben ze nieuwe vrijwilligers nodig. Zelf kan ik dat niet. Daarom plaats ik hier de oproep van Stichting Olijf. Misschien ben jij diegene die ze zoeken, of ken jij iemand in je kring.
12.43 uur
Vandaag niet echt een specifiek recept van de dag. Wat wel dan? Een link naar een pagina met diverse soeprecepten. Van daaruit kan je een keuze maken. Uiensoep, bloemkoolsoep, of Spaanse gazpacho. De keuze is reuze.
Klik hier voor pagina met soeprecepten
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
13 maart 2025
10.25 uur
Goedemorgen. Een vroegertje zie ik. Alhoewel... Ik ben al een paar uurtjes op. Koffie gedronken, ontbeten en weer koffie 2x. Inderdaad, ik ben een koffieleut in de ochtend. Dan houdt het op. Het fruit in mijn ontbijt van yoghurt, havermout, lijnzaad, pompoenpitten, was naast de twee gedroogde, ongezwavelde abrikozen, een halve banaan, halve appel en halve groene kiwi.
Over die groene kiwi, daar las ik onlangs iets over. Wanneer je problemen hebt met ontlasting en zitten je darmen vaak verstopt. Dan zou een groene kiwi in de ochtend een oplossing kunnen zijn. Wanneer je het eet met yoghurt, schommelt je bloedsuiker niet zo heftig.
In de jaren 80 van de vorige eeuw, zei wijlen mijn oma van vaders kant, dit ook altijd wanneer ze bij mij op verjaardagsvisite kwam. Ik kocht ook altijd een gebakje met suiker voor haar. Met slagroom, want dat is eiwit. Destijds waren die suikervrije gebakjes niet te hachelen. Het gebruik van zoetstof gaf een bijsmaak. Daar gruwelde ze van, en ik ook. Nu gebruik ik nog geen producten met zoetstoffen. Ik ga voor het echte spul, of helemaal niets. Onlangs las ik weer dat het niet goed is om de dag te starten met koffie. Allemaal blabla in het artikel. Ergens zal er een kern van waarheid inzitten. Geen dag zonder een goede bak filterkoffie. En zo kom ik tot de kern. Wat voor mij geldt, hoeft zeker niet voor jou te gelden. Ik ga er goed op. Jij moet misschien eerst eten, of water drinken. Oh ja, ik vergeet het gewoon, voor de koffie drink ik ook eerst wat water. Flesje staat altijd naast mijn bed. Dus ik start niet met koffie, maar met water. Het maakt niet zoveel uit, ik start inieder geval zonder eten. Dat komt later, na een half uurtje ofzo.
11.20 uur
*Het doet mij deugd dat ik gisteren aanmeldingen van lezers die via de e-mail op de hoogte willen worden gehouden. Heel handig ook voor diegene die minder op de socials te vinden zijn.
*Je kan ook via het formulier jouw eigen gedachten met mij delen. Dan blijft het privé, tussen jou en mij.
*Nog een leuk nieuwtje. Gisteren had ik via messenger contact met een fb-vriend. Hij vond deze pagina geniaal bedacht. Altijd leuk om te lezen natuurlijk.
11.31 uur
Straks ga ik toch weer een bestellijst maken voor de boodschappen van Albert Heijn. Ik ga er maar rekening mee houden dat spullen kapot kunnen zijn. Ondanks dat ik een gruwelijke hekel heb aan verspilling. En weggooien van kapotte spullen is verspilling. Ik zeg dan maar tegen mezelf - let it go...
Want bestellen heeft ook voordelen. Ik ga er één uitlichten. Sinds ik verhuist ben naar Oostvoorne loop ik mij rot te zoeken naar Sumak en Nigella zaad. Deze twee zag ik ineens in de bestellijst. Dus hup, twee zakjes van ieder besteld. En ze zijn bezorgd. Voilá. Ik was helemaal happy.
Sumak is een smaakmaker, gemaakt van de bes van de Sumakplant. Het besje wordt eerst gedroogd en daarna gemalen. Het geeft net het zuurtje in salades of op vis wat nodig is. Zelf vind ik het lekkerder dan citroen of limoen. Wat is Sumak en wat is Nigella zaad, dat kan je lezen op de flyers. Klik op de foto's en je ziet de grote versie. Oh, nog een opmerking: sumak is wel een steenvrucht. Belangrijk om te weten, zeker wanneer je daar gevoelig voor bent of allergisch.
Het recept van vandaag is witlofsalade met avocado en bestrooid met Nigella zaad.
wat is sumak
Nature's Symphony
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
12 maart 2025
11.48 uur
Toeval of niet. Vandaag starte ik met schrijven op hetzelfde tijdstip, als twee dagen geleden. Misschien is het geen toeval. Wij zijn namelijk gewoontedieren. Alhoewel we toch rommelen met de tijdstippen. Ik ben dol op structuur. Mijn lichaam ook. Graag wil ik ook alles hetzelfde en in dezelfde volgorde. Alles moet ook op dezelfde plek worden teruggeplaatst. Anders raak ik van mijn padje. Dat kan lastig zijn voor anderen. Maar andersom is het weer lastig voor mij. Zo haat ik het ook wanneer de plekken van de producten, die ik altijd koop, worden gewijzigd. Dan gaat het ruizen in mijn oren, mijn hartslag gaat omhoog en ik krijg het warm. Dat zoeken steeds maar weer. Hou op met dat wijzigen denk ik dan.
Toen ik in het bejaardentehuis ging werken, was één van mijn taken kamers schoonmaken. Iedere dag twee en op vrijdag één kamer een grote poetsbeurt geven. Ook de afdelingskeukentje. Regelmatig kreeg ik te horen dat ik de geplande kamers niet had schoongemaakt. Dat was ten onrechte, want ik had het wel gedaan. Omdat ik zo raar ben, zette ik altijd alle prullaria weer exact terug op de plek, zoals ze stonden. Dat onthield ik gewoon. Men geloofde mij niet. Nou ja, dan niet, dacht ik. Zoek het maar uit. Ik ben wie ik ben. Anders dus.
Later ging ik in de keuken werken. Daar was ik meer op mijn plaats, alhoewel ik het contact met de bewoners wel miste. Voorbereiden van eten en koken is structuur. Ook als ziekenverzorgende was ik blij met de structuur van de behandelingen. Neem het geven van een injectie. Dat doe je niet zomaar. Nee, daar zit een volgorde in. En die volgorde kan ik goed onthouden. Voor mij is routine dus niet saai. Het geeft houvast aan mijn leven.
12.03 uur
Ik ga, beter gezegd ging, graag boodschappen doen. Dan wist ik wat ik kocht en hoeveel. Maar ik merkte de laatste weken dat het lichamelijk veel mij vergt. Eerder was ik al begonnen met het laten bezorgen van de maandboodschappen, zoals pakken water, koffie en thee. En nog maar. Nadat ik een keer totaal afgepeigerd thuiskwam met de weekboodschappen, zei ik tegen Dries: 'dit was de laatste keer, ik ga wekelijks bestellen'. Dat vond hij prima. Natuurlijk hield ik er rekening mee dat het kon voorkomen, dat er producten niet geleverd konden worden. Geen probleem. Maar waar ik gisteren toch ontdaan van was, was het feit dat er drie verpakkingen, biologische yoghurt kapot waren. De vloeren waren vies. De producten in de plastic zak waren vies. Het was één grote bende. De kapotte producten hoefden we niet af te rekenen. Prima. Liever had ik nieuwe gekregen. Op Facebook had ik erover geschreven. Eén reactie heb ik weggehaald en de schrijver geblokkeerd. Zijn reactie was belachelijk en beledigend. Met zo'n fb vriend heb je geen vijanden nodig. Opzouten - weg ermee. Mijn problemen zijn misschien niet groot, maar ze storen mij wel. Inderdaad, het voor veel mensen klaarblijkelijk lastig dat ik anders ben. Bedenk wel, dat jij voor anderen ook anders bent. Simpel toch!
12.11 uur
Hebben jullie al gezien dat ik het mogelijk heb gemaakt om je aan te melden, wanneer ik weer een nieuw blog heb geplaatst? Ik maak er geen pop-up van. Het is ook geen verplichting, je kan er niets mee winnen. Hooguit, dat, mocht je mijn berichten op de socials steeds missen, je zeker geen update mist van mijn nieuwste blog. Scroll maar een stukje naar onder, daar zie je meer over hoe jij je kan aanmelden. Bedankt vast!!
12.49 uur
Momenteel ben ik zoek naar een geschikt recept voor vandaag. Ik heb er voldoende staan. Daar ga ik dan een flyer van maken. En die kan jij, als het recept je aanstaat, downloaden op je pinterest. Of delen via Facebook/Instagram. Waar je maar wil, en met wie je maar wil. Leuk of niet?
13.53 uur
We hebben een boterham gegeten, niet één, maar twee. Ik had twee boterhammen, één met ham en één met pindakaas. Dries had ook twee boterhammen. Hij vind pindakaas niet zo lekker als ik. Dus hij had twee boterhammen met ham. Mocht je denken. Joh dat is erg weinig. Wij zijn niet meer zo actief, dus voor ons is het ruim voldoende. Daarbij, wij starten de dag met een flink ontbijt. Dat is bijna altijd hetzelfde, alleen het fruit varieerd mee met het seizoen. Vandaag ga ik ook weer verder met een kleurplaat. Hij is bijna af. Zo lekker ontspannend om te doen. Weer eens wat anders dan diamond painting.
Nature's Symphony
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
10 maart 2025
11.48 uur
Het is voorbij. Het weekend met mijn verjaardag. Het gaat weer gewone dagen worden. Vandaag is het heerlijk weer. Ik schreef en schrijf nog steeds veel over Oostvoorne en het landgoed Mildenburg. Met Bas de mopshond gingen we daar vaak heen. Hij vond het fantastisch. Vooral hollen door het zand en van de holletjes af. Dries heeft wat moeten rennen. Ik niet en daar zijn twee redenen voor.
*De eerste is dat mijn lichaam niet gebouwd is om hard te hollen. Wat nou?! Zit je nou hard te lachen. Het is waar. Ik ben meer geschikt voor krachttraining. Ik bouw namelijk snel spieren op. Dries kan of kon ook goed hardlopen.
* De tweede reden is: ik loop altijd met stokkies. En daardoor heb ik mijn handen vol.
Simpel toch.
Onderlaatst zeiden we tegen elkaar, 'toch vreemd dat we dit landgoed nog nooit bij het programma Binnenstebuiten hebben gezien.' Prompt kwam daar afgelopen vrijdag, de 7de maart, verandering in. Het landgoed werd uitgelicht. Was mooi om te zien en horen. Wanneer je gaat kijken zie je vrouwen met stokkies. Daar zit ik niet bij. Want ik ga niet op stap zonder Dries. Klikhiervoordeaflevering
11.57 uur
Wat ben ik verder aan het doen vandaag. Momenteel ben ik een halve liter koud geworden thee te drinken. Toen ik mij ging optutten was de thee nog bloedjeheet. Dus ik kon even bezig gaan. Ondertussen de was uit de wasmachine gehaald en in de wasdroger gedaan. Ik was klaar met optutten en wilde naar de hobbykamer teruggaan. Daar staan ook de computers namelijk. Ik zocht mijn telefoon en raakte een beetje in paniek. Waar is dat ding. Misschien in de wasdroger dacht ik. Dus de wasdroger uitgezet en leeggehaald. Geen telefoon. Ik dacht dan maar kijken of hij nog op mijn bureau ligt. En ja hoor. Ik was gewoon alweer vergeten dat ik mijn telefoon aan Dries had gegeven, zodat hij de bestellijst voor Albert Heijn nog kon nalopen en eventueel aanvullen. Pak van mijn hart. Stomme, stomme chemobrein. Grrrr...
12.04 uur
De thee is op. Koude thee is ook lekker. Warme is lekkerder, maar dit terzijde. Over warme drinken gesproken. Het navolgende ga je vast nog vaker tegen komen in mijn niet zo dagelijkse blogpagina, zeker wanneer er een hittegolf is. Drink op warme dagen, warme dranken. Vergeet al die flesjes water met ijskoud water en siroop. Dat laatste vind ik sowieso onnodig. Het geeft een smaakje en suiker. Het voordeel van warm drinken op warme dagen is - je lichaam gaat het warme drinken afkoelen. En dat is helemaal prima omdat dit juist de bedoeling is. Je wilt afkoeling en geen extra hitte opwekken. Nu maakt het eigenlijk niet zo uit. Of je nou koud of warm drinkt. Het is wel lekker weer, maar nog niet bloedheet.
Nog een tip, drink niet teveel. Alles wat je drinkt telt mee in je dagtotaal. Tel gewoon eens een dag je hoeveel vocht wat je binnen krijgt, via koffie, thee, yoghurt, soep of water. Als je de twee liter aantikt is dat prima. Drink je meer, dan BESTAAT de kans dat je essentiele voedingsstoffen, mineralen en vitaminen, direct uitplast. Dus ook met vocht - overdaad schaadt.
12.20 uur
Hebben jullie ook zo genoten van het indoor-atletiek feest afgelopen weekend. Wij wel. Zondagmiddag eerst naar wielrennen gekeken. Daarna door naar het atletiek-feest. Wat een prestaties zijn daar door 'onze' atleten neergezet. Topsporters die er veel voor laten en doen. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben.
Later op de avond naar een Netflix film, Nobody, gekeken. Het was weliswaar een tikkeltje gewelddadig. Maar op die manier dat het onwerkelijk is. Een beetje zoals Rambo, maar dan anders. Later had Dries nog een Poolse Harlan Coban serie gevonden. Spannend, maar anders dan de film. Geraffineerd spannend zeg maar. Het blijft altijd de vraag; waar gaat het naartoe en hoe zal het eindigen?
Hiermee eindig ik dit blog. Het is inmiddels een dag later, maar dat maakt niet uit. Morgen meer.
Niet Zo Dagelijkse Blog
Wat vind jij ervan?
Contact Us
08 maart 2025
10.38 uur
En weer ben ik jarig. De vierde keer als eierstokkankerpatiënt. In 2022 vierde ik het de eerste keer na de diagnose, zware operatie en ik had nog chemokuren. Destijds voelde het zo anders dan wat ik gewend was. In mijn hele leven was nog nooit zo ziek geweest. Ook vroeg ik mij af hoe ik in hemelsnaam mijn verjaardag kon vieren. Dries was gebak wezen halen. Wonderwel smaakte het mij goed. Nu zou ik eigenlijk reclame moeten maken voor mijn boek in wording - Gedonder in het Vooronder. Want daarin staat uitgebreid hoe ik mijn verjaardag vierde, met alle details en meer. En nou heb ik het toch gedaan. Dat vind je toch niet erg? Want ik neem aan dat jij dit boek gaat kopen. Al is het alleen maar omdat mijn opbrengst naar Stichting Olijf gaat.
10.43 uur
Nog even over vrouwendag. Wist je dat in 1908 Alleta Jacobs al voorstelde om deze datum als Vrouwendag te bestempelen? Nog meer over deze vrouw. In 1894 richte zij, samen met Wilhelmina Drucker de Vereeniging voor vrouwenkiesrecht op. Aletta studeerde als eerste vrouw af als arts. Op 8 maart 1879 promoveerde zij. Hiermee werd deze datum de basis gelegd voor internationale vrouwendag.
In 1908 op 8 maart was er een grote staking in Amerika, de staking waren in Chicago en New York van vrouwen die werkten in de kledingindustrie. Zij staakten voor betere werk- en leefomstandigheden. Onder andere voor een 8urige werkdag.
In het jaar 1910 werd tijdens een internationale vrouwenconferentie in Kopenhagen deze dag als internationale vrouwendag uitgeroepen, door 100 mannen en vrouwen uit 17 landen.
Er valt nog veel meer te lezen over deze dag en het ontstaan ervan. Ook over Aletta Jacobs en haar zus. Lees de boeken over deze vrouwen. Voor deze vrouwen maak ik een diepe buiging.
11.09 uur
Ik ben er als vrouw trots op dat ik op deze datum jarig mag zijn. Hoe tegenstrijdig ook. Want het hele leven vind ik ingewikkeld. Het had niet zo nodig gehoeven van mij. Er gaat geen dag voorbij dat ik denk, had niet zoveel moeite gedaan tijdens mijn geboorte. Het is een feit, iedere arts heeft de eed van Hippocrates afgelegd. Dus ze hadden geen keuze. Sindsdien worstel ik me door het leven en kom steeds weer boven. Bij de thee net een tompouce op. Hij was lekker. Zaterdags gebakje en verjaarstraktatie in één. Spannender gaat het vandaag niet worden.
12.27 uur
Mijn verjaardagscadeau kwam precies op tijd binnen. Hoe het eruit ziet, kan je zien in de video. Het is zo'n kookboek waarvan ik vind, dat iedereen die in huis moet hebben. Felix schreef heel lang recepten voor de Telegraaf. En ik vrat die teksten, bij wijze van spreken, op. De eenvoud van de recepten is prijzenswaardig. Het is gewoon heel simpel, hoe eenvoudiger de recepten, hoe lekkerder je eet. Dit boek wilde ik hebben, ook al had ik gezegd geen kookboek te kopen. Ach, je mag altijd van gedachten veranderen. Bestellen jullie nou met zijn allen dit boek. Dan heb je, om maar eens vorige titel van een kookboek van Felix te noemen, de moed om smaak te hebben. En ben jij dol op doorgegeven familierecepten. Dan vind je er in dit boek nog meer van. Overleveringsrecepten noem ik het. Ja, ik ben fan van deze man. En niet omdat hij mijn ingezonden recepten regelmatig, oké altijd, plaatste wanneer ik ze opstuurde. Dat trotse gevoel wanneer ik zijn plekje mocht innemen, dat gevoel kan ik niet weergeven. Nee, vooral ook omdat hij mooie grote artikelen schreef op de zaterdagen. Onder andere over eerlijke en echte kaas, koe, vis en vlees. Hij vertelde er ook bij wat je juist niet moet kopen in een supermarkt. Dat heb ik van hem overgenomen, want op deze website schrijf ik er ook regelmatig over.
Afijn, genoeg reclame gemaakt.
Oh nee, hieronder nog een video van het boek. Dan weet je hoe het eruit ziet. Of klik
hier om te bestellen. Want geloof mij op mijn blauw/groene/bruine ogen, dit boek moet je hebben. En nu stop ik, ik lijk wel een Felixfluencer. Oh wacht, dat ben ik ook. Als fan mag dat. Of moet dat? Vertel het mij maar...
Niet Zo Dagelijkse Blog 07 maart 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
07 maart 2025
12.08 uur
Het is een latertje deze dag. Op vrijdag ga ik altijd naar de winkels op het Dorpsplein. Daar zitten de slager, groenteboer en deli/kaaswinkel. Bij de groenteboer had ik gehoopt asperges te kunnen kopen, maar helaas. Geen witte van de Brabantse wal, wel groene uit Peru. Daar pas ik voor. Die komen van ver weg en zijn niet echt vers natuurlijk. Ik had het wel leuk gevonden om morgen, op mijn verjaardag asperges te kunnen eten. Dan fixs ik wel een andere maaltijd. Hopelijk komt mijn door mijzelf uitgezochte verjaarsdag cadeau wel. Maar met de Post.NL weet je het nooit. Het kan een dagje of wat langer duren tegenwoordig. Niks is meer zeker in deze tijd. Wat toch een beetje lastig is, omdat ik opgegroeid met reinheid, regelmaat en orde. Je wist waar je aan toe was. En dat moet tegenwoordig anders. Ik ga mijn best niet doen om daar aan te wennen. Het credo is - ik zie wel, let it go. Uiteindelijk zal het mijn tijd wel duren.
Toen ik thuiskwam met de boodschappen vertelde Dries mij dat hij een operatiedatum heeft. Dat is 25 maart. Hoera. Dan is hij verlost van die nare galstenen. Want zo'n aanval van pijn gun ik niemand en zeker niet mijn eigenste man.
17.58 uur
De post heeft vandaag mijn verjaardagscadeau niet bezorgd. Misschien morgen.
Vanmiddag hebben we nog even buiten gezeten. De wind was net te fris. Maakt niet uit, er komen nog dagen genoeg dit jaar.
Na de lunch zijn we begonnen met een nieuwe serie op videoland. De titel is, de tatoeëerder van Auschwitz. We hebben drie afleveringen gezien. Het is behoorlijk indrukwekkend en soms zelfs vreselijk om te zien. Duidelijk geen serie die ik in de avond moet bekijken.
Wie heeft het boek gelezen of de serie gezien?
P.s.
Op de foto zien een bordje asperges die ik een paar jaar geleden had bereid.
Niet Zo Dagelijkse Blog 07 maart 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
06 maart 2025
10.31 uur
Gisteren kwam ik een Facebook-bericht tegen. Het was een podcast van een kwartet BN-ers. De namen ga ik niet melden. Doen er niet toe. Wat er wel toe doet is de discussie die ontstond nadat ik een opmerking had geplaatst. Waar ging het over? Eén van de BN-er vertelde, dat zijn oma hem had geleerd om warme erwtensoep niet buiten af te laten koelen wanneer het onweert. Het gesprek ging verder en ineens kwam de ongesteldheid erbij. Er werd gesteld dat wanneer je mentrueert, de soep ook kan bederven. Nu weet ik dat dit bijgeloof nog aanwezig is bij Hindoestanen. Ook weet ik dat meisjes en vrouwen in Nepal, tijdens hun menstruatie verbannen worden naar menstruatiehutjes. Het gevaar daarvan is, dat ze kunnen worden aangevallen door wilde dieren, of gebeten kunnen worden door giftige slangen. Menig meisje of vrouw heeft zo'n menstruatiehut niet overleeft. Het is te triest voor woorden. Ook had ik niet verwacht, dat nu, in Nederland nog steeds wordt gelooft in bakerpraatjes. Laat ik het zo zeggen, hoaxen uit den ouden doosch. Gelijktijdig vraag ik mij af, hoe open waren ze vroeger? Toen ik jong was en menstrueerde hing ik dat echt niet aan grote klok. Niemand behalve ikzelf, hoefde dit te weten. Laat staan, dat mijn chefkok aan mij ging vragen of ik mijn periode had. Dus ik werd nooit uit de keuken verbannen in die week. Wanneer zo'n discussie uit de hand loopt, vind ik mezelf zo stom dat ik daar op heb gereageerd. Maar ik kan niet tegen onzin.
Want nog geen uur later zag ik, ook op Facebook een oude hoax in een nieuw jasje voorbij komen. Over hoesten en een hartinfarct. Gelukkig maar twee keer, want ik krijg altijd de neiging om van Facebook te verdwijnen wanneer massaal deze onzin weer wordt gedeeld.
10.46 uur
Zoals de meeste van mijn trouwe volgers inmiddels weten, lees ik graag. Iedere maand koop ik twee à drie bookazines. Bookazines zijn complete boeken van gerenommeerde uitgeverijen in tijdschriftformaat. Omdat de drukkosten lager zijn, is de prijs van een bookazine ook goedkoper. De kwaliteit van de boeken niet. Het laatste bookazines was behoorlijk spannend. Leuk vond ik het om te ontdekken dat de schrijfster uit de regio Rotterdam kwam. Het was een crimi, uitgegeven door de Crime Compagnie in samenwerking met Vriendin. De schrijfster is zoals je op de foto kunt zien: Saskia M. N. Oudshoorn. Naar mijn weten had ik daar nog niet eerder een boek van gelezen. Dat vind ik ook leuk aan het kopen van bookazines. Je maakt kennis met diverse schrijvers en genres.
Dit boek begon gewoon om het maar simpel te zeggen. Gedoe in het huwelijk, beide partners hadden gedoe op het werk. Neem daarbij een puberjongen en een peuter. Je zou kunnen zeggen, hectischer kan haast niet. Dan verliest één van hen de baan. En langzaam aan gebeuren er steeds meer zaken. Eerst kleine dingen, waarvan je denkt dat dit niet met elkaar in verbinding staat. Langzaam gaat het gordijn open en komt het tot.... Tja, hier ga ik niets over schrijven. Ga dat zelf maar lezen. Want echt, in het begin dacht ik, hmm waar gaat het naartoe. Zelf ben ik een doorlezer, opgeven is geen optie. Ik werd niet teleurgesteld. Het doorlezen was een goede zet, want het werd me toch een partij spannend. En de twist, eigenlijk meerdere twisten, zag ik niet aankomen.
Ook kwam ik nog wat leuks tegen. Dat ga ik niet bestempelen als een fout. Vroeger gaven ze het zetduiveltje de schuld. Dat kan nu niet meer. Misschien een gevalletje, gekopieerd en per ongeluk geplakt.
Ik moet erbij vermelden dat het doet niets afdoet aan het boek. Kan je het nog huren of kopen, doe dat. Zeker wanneer je van spannende verhalen houdt. Mij storen taalfoutjes ook niet. Ik ben ook geen taalpurist of taalnazi. Ben je dat wel, dan is het lastig boekenlezen lijkt mij zo.
Gisterenavond ben ik in een nieuw bookazine begonnen. Over een vorig boek wil ik ook nog wat schrijven. Dat komt later.
Vanaf onze verhuizing vorig jaar, leg ik mijn uitgelezen boeken in de gemeenschappelijke boekenkast. Daar ga ik mee stoppen. Er staan en liggen daar zoveel boeken en volgens mij wordt er niet één gelezen. Ik heb er een aantal maanden één meegenomen voor het geval ik zonder kom te zitten.
Waarom ik ermee ga stoppen? Van de week zag ik een bericht van de oncologie afdeling in het Erasmus MC. Op die afdeling is een boekenkast geschonken. Daar liggen nu de puzzels in en boeken die gelegd of gelezen kunnen worden door wachtende patiënten. Direct dacht ik, nou dat komt uit. Ik ga meehelpen om die kast te vullen. Dus mijn uitgelezen bookazines krijgen daar een tweede kans. Mooi toch?
11.35 uur
Met deze min of meer boekbespreking wordt steeds meer duidelijk wat ik met deze pagina, de niet zo dagelijkse blog pagina, voor ogen heb. Geen aparte pagina's meer met boekbesprekingen. Nee. Ik plaats het op deze pagina in mijn niet zo dagelijkse blogs. Misschien gaat dit ten koste van lezers. Het zal wel. Of misschien ook niet. Het wordt zo wel lekker divers, voor ieder wat wils dus.
Niet Zo Dagelijkse Blog 06 maart 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
04 maart 2025
10.34 uur
Wachten op... Twee dingen...
De terrasmeubelen, zonder kleed. Want die heeft Dries nog niet besteld vertelde hij mij gisteren. Was ik alweer vergeten. Kan gebeuren - oh wacht - ja, misschien toch een gevalletje, chemobrein. Want geloof mij, ik had een geheugen als een olifant. Nee joh, daar blijf ik jullie niet mee lastig vallen. Dat lastige hou ik verder (hoop ik) voor mezelf.
Het tweede ding zijn de boodschappen. We lieten de maandboodschappen al bezorgen. Vorige week nam ik de beslissing om de wekelijkse boodschappen ook te laten bezorgen. Dat houdt in, dat er geen maandelijkse boodschappen meer komen. Die bestel ik gewoon mee met de wekelijkse, dat is logisch. Vandaag ook weer geprobeerd om een selfie te maken. Dries vroeg gelijk: 'ga je iedere dag een selfie maken?' Het antwoord weet ik niet. Wel blijf ik het proberen, het is verrektes lastig vind ik. En dan vooral die neusgaten. Vaak kijk je recht in de holtes en dat vind ik eigenlijk net zo naar als kijken naar een filmpje waar iemand in close-up een hap in de mond stopt. En dan vooral, omstandig gaat kauwen. Met overdreven geluiden, zoals hmmm dat is lekker. Of smakken van genot. Brrr... Dat smakken met volle mond - kippenvel! Maar dan anders. Oh, of vorkje draaien in beeld tijdens het kauwen. Het zal vast aan mij liggen, dat weet ik ook wel. Ik heb het er niet zo op. Misschien doe ik het over vijf jaar ook. Alhoewel ik vijf jaar wel erg ver vooruit denken vind, in mijn geval. Laat ik het maar per maand bekijken.
12.15 uur
De terrasmeubelen zijn bezorgd. Ze zitten zalig en ze zijn nog eens mooi ook. Laat het mooie weer maar lekker blijven. Met in de nacht een buitje hier en daar. Ja toch?
12.25 uur
En hier was ik gisteren gestopt. De zon scheen uitnodigend. De stoelen moesten worden uitgeprobeerd en zitten zalig. Dus vandaag ga ik vast weer verder. Of niet.... Ik zie wel.
Niet Zo Dagelijkse Blog 02 maart 2025
03 maart 2025
11.11 uur
Bingo. Daar zijn de dubbele cijfers weer. En weer is het heerlijk weer. Denk dat er meer mensen blij zijn met dit weer. Ik niet alleen. Het maakt de mensen toch blijer. En wat ook niet geheel onbelangrijk is in deze tijd, het geeft warmte in de huizen. Met een beetje mazzel hoef je dan niet te stoken. En ondertussen zit Dries te kijken naar plantenbakken voor op het dakterras. Er mag best wat meer bij. Zeker planten die groenblijven.
11.52 uur
En hoera, mijn eerste verjaarsdagcadeau is onderweg. Wat dat is ga ik laten zien wanneer het binnen is. Hopelijk behaagt het postnl het, om het boek voor zaterdag te bezorgen. Zou wel zo fijn zijn. Het is in ieder geval een boek. Eigenlijk had ik besloten om geen boeken meer te kopen. Bookazines nog wel. Gewoon omdat ik iedere avond graag 10 minuten of langer - niet korter - wil lezen voor het slapen gaan. Toch ben ik overstag gegaan. Wanneer ik erover schrijf snap je wel waarom.
12.19 uur
Om voor meer bekendheid te zorgen voor mijn boek, maak ik regelmatig berichten of video's. Vandaag weer een drie woorden video gemaakt. Wat is dat? Dat is een video waar je kan lezen wat een proeflezer van mijn boek vind. En dat in drie woorden. Dankbaar dat ze dit voor mij hebben gedaan. Want geloof mij, het is of was een hele klus. En natuurlijk hoop ik dat het boek goed verkoopt. Niet voor mezelf, maar voor stichting Olijf. Ook om meer bekendheid te geven aan deze sluipmoordenaar. Want dat is het. Tot nu toe is er geen bevolkingsonderzoek beschikbaar. Een buikecho zou duidelijkheid kunnen geven. Om dit te organiseren is lastig. Dan is het ook nog maar de vraag, hoeveel vrouwen zouden zichzelf laten screenen? Hoe vaak lees ik niet dat ze geen borstfoto's laten maken. Ook de uitnodiging voor een uitstrijkje negeren. Dat is op zijn zachts gezegd niet slim. En ja, het is ongemakkelijk, zelfs pijnlijk. En toch, zet je daar overheen. Voor je eigen gemoedsrust en lijfsbehoud.
12.53 uur
Nog geen vijf minuten voor dit tijdstip hoorde ik over het overlijden van Diewertje Blok. Zo snel kan het gaan. Dit bericht hakt er echt in. Hoop dat ze rust in vrede.
Niet Zo Dagelijkse Blog 02 maart 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
02 maart 2025
11.50 uur
Wat een stralende dag tot nu toe. De zon - wie houdt er niet van? Ik wel in ieder geval. Dries is bezig geweest op het dakterras. Er groeide plantjes tussen de tegels en die moesten weg. Dinsdag komen de nieuwe stoelen en tafeltjes. En voor de gezelligheid ook maar een buitenkleed erbij besteld. Nu nog wat meer planten en mooi weer overdag. Dat zou helemaal mooi zijn. Het weer is onvoorspelbaar, net als de mens eigenlijk. We zien wel.
Ik was op zoek naar een heel oud recept. Iets met voorjaarsrolletjes, oftewel, groenten in vlees gewikkeld. Dat heb ik gevonden. De kwaliteit van de foto en tekst is niet zo best. De foto dateert van:
5 maart 2018. Moet er wel iets bij vermelden. Wij houden niet zo van de beetgare groenten. Mocht ik het weer maken, zou ik de groenten eerst blancheren of beetgaar koken. In de oven, zonder voorkoken, blijft het voor ons te knapperig. Om te voorkomen dat het vlees losraakt, kan je het vastzetten met een prikker. De foto van het eindresultaat heb ik niet meer, helaas. Soms raken ook digitale spullen kwijt.
17.57 uur
Vanmiddag zijn we wezen wandelen. De rustdag van gisteren heeft mij goed gedaan. We zagen deze keer veel eekhoorntjes op de grond bezig met verzamelen van voeding. Ze zijn niet bang voor de mensen. Blijft prachtig om te zien. Veel vogels ook, die heen en weer vlogen. Denk dat er aardig wat nesten gebouwd worden. Zo fijn, de lente.
18.15 uur
Vrijdag had ik bij de slager gyros gekruide slavinken gekocht. Direct wist ik wat ik erbij ging maken. In 2021 maakte ik een heerlijke wortelt-tzatziki. Niet zelfbedacht deze keer. Ik was geïnspireerd door een grote chefkok. Eindelijk konden we ook tzatziki eten. Wanneer wij komkommers eten, krijgen we last. En dit is een mooie variatie. Kijk maar.
Erbij zie je orzo met spinazie en wortel.
Niet Zo Dagelijkse Blog 02 maart 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
01 maart 2025
11.31 uur
Goedemorgen. Het is zover. De eerste twee maanden van het jaar zijn voorbij. Deze maand ben ik jarig. Het voelt eigenlijk een beetje onwerkelijk. In 2022 'vierde' ik mijn eerste verjaardag na de diagnose - eierstokkanker stadium 3c. Ik wist niet hoe ik dat moest vieren. Of er sowieso al iets te vieren viel. Ik had net mijn 5de chemokuur gehad. Lichamelijk werd ik steeds meer een wrak. Ik raakte uitgeput. Wat niet zo vreemd, want chemo-medicatie maakt meer kapot dan alleen kankercellen. En toch heb ik destijds een gebakje gegeten - met smaak. Hoe ik dat weet? Ik moet eerlijk bekennen dat ik er geen actieve herinnering meer aan heb. Gelukkig heb ik alles opgeschreven. Want het brein is iets magisch. Het verbergt de narigheid voor je. Zelf ben ik blij hiermee. Aan het begin van de diagnose eierstokkanker, werd verteld dat ik psychische hulp kon krijgen. Mijn antwoord was: 'nee, die deurtjes blijven dicht.' En direct wees ik op mijn achterhoofd, dit was een onbewuste actie. Waarom ik dat deed? Geen idee. Misschien omdat daar het onderbewuste zit? Laat het maar lekker daar. Er moest niet nog meer op mijn bord om te verwerken. Dan wordt het een verwerking in een verwerking. Wat mij betreft werd dat teveel.
Natuurlijk moest ik veel verwerken. Dat gebeurde en gebeurt nog steeds in mijn slaap. Er zijn nachten dat ik onrustig ben. Of nachten met een nachtmerrie en dat ik schreeuwend van paniek wakker wordt. Ja, ik heb veel te verwerken gehad en nog. Wat mij dus het meeste heeft geholpen - SCHRIJVEN. Schrijven zag ik als opruimen in mijn hoofd. De zaken op een rijtje zetten en benoemen. Ik schreef dat ik k*tdag had. Ik heb geschreven over mijn huilbuien en heksendagen. Dat is loslaten voor mij. Zoals ze vroeger vaak zeiden - gooi het er maar uit, dat lucht op. En hoe je dat doet is voor iedereen verschillend. Verwerken is geen HEMA, of one-size-fits-all. Het is meer, het is jouw persoonlijke traject. En of je dit nu alleen doet, in een groep, met of zonder partner. Doe het vooral zoals jij het fijn vind.
18.28 uur
Vandaag weer naar de eerste wielrenwedstrijd gekeken. Het seizoen is begonnen. Verder heb ik niet zo veel gedaan. Rust gehouden, omdat het nodig was.
Niet Zo Dagelijkse Blog 01 maart 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
27 februari 2025
11.24 uur
Vanmorgen contact gehad met mijn oncoloog-verpleegkundige over de bloeduitslagen. Het bloed is fantastisch. Bloeddruk ook goedgekeurd, evenals de toch wel wat verhoogde hartslag - wat komt door de immunotherapie. Gewicht ook goed. Ik schommel steeds een paar onsjes. En dat is niet erg. Het wordt pas verontrustend wanneer ik ineens snel gewicht verlies. Of aan kom, want dat kan duiden op vocht in de buik. En dat is iets wat ik niet wil. Dus gewoon zo doorgaan. Wat ik zeker van plan ben. Dries heeft vanmorgen een bestelling geplaatst voor nieuwe stoelen voor op het dakterras. Het zou zomaar ineens heerlijk weer kunnen worden tenslotte. Dat is niet geheel ondenkbaar.
Conclusie: even drie maanden rust in de tent. Nu maar hopen dat Dries snel geholpen kan worden en ook snel kan opknappen.
11.36 uur
Gisterenavond was er niets op de gebruikelijke tv zenders wat ons kan boeien. Dat werd weer wat zoeken op Netflix. De eerste film was snel gevonden. Het heet BESTsellers. Nee, dat gaat natuurlijk niet over mijn aanstaande boek - I Wish. Maar over een dame die de uitgeverij van haar vader overneemt. Zij neemt contact met een schrijver die bij haar uitgeverij onder contract staat. Hij moet volgens het contract een boek leveren en meewerken. Meewerken is op tournee gaan, van boekwinkels, naar bibliotheken enzo. Alles om het boek te promoten en te verkopen. Hoe dat afloopt vertel ik niet. Het is een mooie en aparte film. Klik hier voor meer info.
Omdat de avond nog niet om was, ging Dries opzoek naar iets anders om te bekijken.Het werd een serie deze keer. De naam: Apple Cider Vinegar, oftewel appelciderazijn. Bij het zien van de titel gaan mijn nekharen al overeind. Ik moet dan gelijk aan die influencers denken, die hele rare dingen roepen over genezen van kanker. Toevallig heb ik op 24 februari 2025 erover geschreven. Scroll maar naar beneden voor dat verhaal. Klik hier voor meer info. Klik hier voor meer info.
28 februari 2025 12.10 uur
Gisterenavond de serie afgekeken, Apple Cider Vinegar. Hierboven heb je er al wat over kunnen lezen. Mijn conclusie is eigenlijk - alleen maar slachtoffers. Een jonge vrouw met kanker gaat opzoek naar alternatieve behandeling, want ze wilt haar arm behouden, terwijl daar de kanker zit en voortwoekert. Geen gif, oftewel chemokuren in haar lichaam. Ze gelooft de sprookjes over het uithongeren van de kankercellen, koffie-klysma's en sapkuren. De andere vrouw waar het over gaat, is als kind verwaarloost en gepest. Ze voelde zicht uitgestoten en ging op 12 jarige leeftijd van huis weg. Ze verzon op een zeker moment dat ze hersenkanker had. Ze kreeg daar veel medeleven. Op Insta zag ze de vrouw die echt kanker had en voelde een soort van verbondenheid. Alles wat ze van haar las, zoog ze als het ware op. Ze reageerde ook altijd op haar posts.
Ze wilde ook beroemd en geliefd zijn. Wat haar ook lukte, alleen niet op de manier waarvan ze had gehoopt.
Kijk zelf maar hoe het afloopt. Dat ga ik niet verklappen. Ik vind het een echte kijktip.
28 februari 2025 12.10 uur
Ik ben niet zo vaak op Facebook en Instagram. Vaak scroll ik door. Waarom niet? Ik word en beetje gek van die afscheidsberichten. Ik ga met Meta stoppen, dus deze pagina verdwijnt. Of ze melden dat ze naar Signal overstappen in plaats van Whatsapp. Dat zou beter zijn. Lees: diegene die daar achter zitten vinden zij beter. Het gaat niet direct op het platform, wel om de oprichter. Het is dus eigenlijk een politieke keuze. Prima, maar ik vind die afscheidsberichten zo dramatisch. Oké, vaak krijg je dan wel te lezen waar ze of op welk platform te vinden zijn. Uiteindelijk willen ze toch die contacten niet kwijt. Wat ik ook wel begrijp. Mij is het om het even. Over een paar jaar is het weer anders. Wanneer ik steeds moet veranderen van platform ben ik om de paar jaar bezig.
28 februari 2025 12.31 uur
Vandaag mooi nieuws gekregen van een lot-of schuitgenootje. Na weer zes zware chemokuren te hebben doorstaan - heeft ze groen licht gekregen voor de Immunotherapie. Inwendig jank ik van blijdschap voor haar. Lieverd, dik verdiend en we zullen door gaan. You never walk alone!
Dit was het voor deze dag. Misschien schiet er mij nog iets te binnen. Dan lees je dat morgen wel.
Niet Zo Dagelijkse Blog 27 februari 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
26 februari 2025
10.18 uur
Vanmorgen kreeg ik via herinneringen van Facebook een bericht. Op deze datum in 2021 was ik gestart met deze website. Het werd tijd voor een nieuwe start. Mijn pre-pensioen stond voor de deur, en die van Dries ook trouwens. Ik zou dan tijd genoeg krijgen om nieuwe recepten te schrijven. Of over onze aanstaande verhuizing naar Spanje te schrijven. Deze plannen zijn niet doorgegaan. Mijn trouwe volgers weten waarom. Inderdaad, door de eierstokkanker die na de zomer van 2021 werd vastgesteld. Op deze website heb ik er uitvoerig, bijna dagelijks verslag van gedaan. Het boek is aanstaande. Daarom zijn de verslagen op deze website verdwenen.
In de tussentijd zijn er veel bezoekers geweest op mijn website. Snelle bezoekers, lurkers die nieuwsgierig waren. Bezoekers die de verslagen over mijn eierstokkanker met interesse hebben gelezen. Maar toch ook veel bezoekers voor mijn lekkere recepten voor twee. Dat doet mij deugd. Dan schrijf ik toch niet voor niets. Ik weet ook dat men mijn recepten lastig vinden. Dat vind ik niet. Hooguit anders. De foto's zijn ook anders. Bij mij geen stilleven, met kruimels, of losse kruiden, bestek en een doek om en rond het bord, pan of ovenschaal. Niets van dit alles. Gewoon alleen maar het bord met het eten. Dan lees ik vaak. Je moet het plaatje aantrekkelijk maken wordt dan geschreven of gezegd. Dat is logisch. Maar mij leidt het af van het onderwerp - het eten. Ik zie dan niet waar het om gaat. Maar om dat wat erbij en naast ligt. Dus ja, je mag concluderen dat ik vreemd ben. Ook schrijf ik mijn recepten anders uit. Zelf vind ik het overzichtelijk. Ik ga niet mijn geheim hier prijsgeven. Lees een recept van mij en dan eens van een ander. Dan denk ik dat je snel het verschil ontdekt. En dan heb ik het niet over verschrijvingen of meer tekst.
Afijn. Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig hoeveel pagina- en website bezoeken ik heb gehad de afgelopen vier jaar. Voor een kleine blogger, ben ik best tevreden. Ook ben ik blij dat ik geen reclame op mijn website heb. Het is geen broodwinning voor mij. Dat scheelt natuurlijk wel. Daarom voel ik me vrij om ieder merk te noemen, waar ik tevreden over ben. Ik word niet betaald om die te promoten. Dat houdt wel in dat, ik een kleine blogger blijf. En weet je - daar ben ik blij mee. In opdracht werken ligt mij niet. Trouwens, wanneer hobby werken wordt, moet je op zoek gaan naar een andere hobby. Nee, laat mij maar rommelen in de marge. Met iedere bezoeker en/of lezer ben ik blij. Het openen van deze specifieke pagina openen was een schot in de roos. Er is veel interactie. Veel lezers sturen me een bericht. Daarvan krijg ik bericht in mijn inbox van gmail. Zo geef ik ook antwoord. Het blijft dan een tussen jou - lezer, en mij.
Ik was weer aan het afdwalen, terug naar de cijfers.
Sitebezoeken - 141.534
Paginabezoeken - 186.514
Ik ben tevreden.
13.03 uur
We zitten te wachten op de boodschappen. Wat ik wel weet, de biologische bloemkool zit er niet bij. Is dat jammer de bammer? Nee, het is niet jammer. Kan gebeuren. Mocht ik groente tekort komen, dan koop ik wel groente bij de groenteboer. En stiekem hoop ik dat hij de eerste Hollandse asperges heeft. Deze komen dan uit Brabant en worden gekweekt in warmtetunnels.
13.08 uur
We hebben gekeken naar 'ik vertrek' gisterenavond. Het blijft leuk om te zien. Ook hoe het met oude ik vertrekkers is vergaan. Wel heb ik moeten wennen aan het taalgebruik tijdens het deel van het stel in de Dominicaanse republiek. Ik hoorde over prela, en kwarrel en meer Gen Z taal. Gelukkig is daar google. Daar wilde ik meer over weten. In het kort - prela staat voor pre-relatie. En kwarrel, noemde ik en meer Generatie X -ers, gewoon een scharrel. Oh en voor de kwarrel heb je dus een scharrel, ook wel friends with benefits genoemd. Zo simpel kan het dus zijn. Ik doe er niet aan mee. Hoe zou gen Z het noemen als je bijna 45 jaar getrouwd bent. Saai of...? Ik zou het antwoord weleens willen weten.
18.14 uur
De boodschappen zijn bezorgd. Gemak dient de mens. Mijn energie is beperkt, dus moet ik er goed mee omgaan. Na de boterham vanmiddag zijn we wezen wandelen. Het ging moeizaam, maar beter dan gisteren. Het is wat het is. Vanavond heb ik een simpele pasta maaltijd bereid. Geen vlees erbij, wel feta en veel geraspte Zwitserse bergkaas erdoor. Was lekker hoor.
Fijne avond allemaal.
Niet Zo Dagelijkse Blog 26 februari 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
25 februari 2025
10.11 uur
Vandaag stond op het programma - bloed afname. Het was de eerste keer sinds onze verhuizing, dat ik het hier - in ons wooncomplex liet doen. Met de lift naar beneden en ik was gelijk aan de beurt. Het bloed stroomde direct uit de ader. Langzaamaan gaan mijn aderen weer herstellen. Daar ben ik ongelooflijk blij mee. Want soms kwam er pas bloed na 3x prikken. Dat was niet prettig. Maar dat snap jij - lezer - ook wel. Ja toch?! Nu maar hopen dat mijn bloedwaarden goed genoeg zijn om met de immunotherapie door te gaan.
10.42 uur
Op de foto onderaan dit blog, zie je een gips van de Dokwerker. Het beeld wat in Amsterdam staat en symbool staat voor de februari staking. Deze staking, die begon op 25 februari 2041, was het enige en grootste verzet tegen de deportatie van Joden in WO2. Nadat op 22 februari 2041 twee razzia's hadden plaatsgevonden, waarna 425 Joodse mannen met bruut geweld op transport werden gezet naar de concentratiekampen, kwam men in verzet. De stakingen begonnen in Amsterdam en duurde drie dagen. Ieder jaar wordt dit grote en enige verzet herdacht. Het hele verhaal kan je lezen wanneer je hier klik. Het is een stuk geschiedenis van Nederland.
10.52 uur
De foto van het gipsen beeld, staat in de gips-o-theek in het museum, Beelden aan Zee in Scheveningen. Op 19 september 2019 zagen wij het. Het was die dag mooi weer. En voor het eerst gingen Dries en ik, zonder onze mopshond Bas op stap. Het was raar om zonder onze trouwe makker op stap te gaan. Het was ook goed dat we het hebben gedaan. Mensen waarvan hun hond is overleden, begrijpen denk ik wel wat en hoe ik dit bedoel.
Wij konden nu een museum in. Daar zagen we een mooie expositie van Jaume Plensa. Kan me voorstellen dat je niet direct weet over wat voor beelden het gaat. Klik hier. In het Erasmus MC, staat een groot vrouwengezicht van deze kunstenaar. Daar kan je niet omheen, zo groot is het.
Nadat we alle beelden hadden gezien, zag ik ineens de gips-o-theek. Dat was best interessant om al die proefmodellen te zien. Maar ook het definitieve werk als gips, wat werd gebruikt om het echte beeld te maken van de Dokwerker.
18.24 uur
Vandaag zat ik niet zo lekker in mijn vel. Afgelopen nacht slecht geslapen. Later vandaag kreeg ik zware benen. De steunkousen kwamen hierdoor nog strakker te zitten. Veel lopen ging vandaag ook niet. Wel gedaan. Maar kreeg vrijwel direct ik pijn in mijn onderrug. Het werd een zware tippel. Thuis gekomen gelijk op de bank gaan zitten. Koken heb ik niet gedaan. Een pot soep van de kleinste soepfabriek open gemaakt en opgewarmd. En omdat ik er trek in had, bamischijf uit de airfryer. Heb er van zitten smullen.
Trouwens - had ik al eens gezegd dat die soepen en bouillons van goede kwaliteit zijn? Bij deze dus...
De bloeduitslagen zijn binnen en ik mag niet klagen. Alles is binnen de marge. Mijn HB is ook op orde. Het blijft onder voorbehoud. Morgen word ik gebeld door de oncologieverpleegkundige en dan hoor ik van haar of ik door kan gaan met de immunotherapie. Morgen worden de maandboodschappen bezorgt, samen met de boodschappen voor aankomende week.
Vanavond kijken we naar ik vertrek en daar gaan ze weer. Ben benieuwd.
Fijne avond allemaal.
Niet Zo Dagelijkse Blog 25 februari 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
24 februari 2025
10.28 uur
We waren wat vroeger uit bed omdat mijn medicijnen bezorgt worden. Het zou zomaar kunnen dat ze eerder worden bezorgt. Dan moet Dries toch eerst iets aantrekken, want de deur doet hij niet open in Adamskostuum. Staat een beetje raar. Nu ik dit zit te tikken denk ik, misschien maar eens ochtendjassen aanschaffen, voor je weet maar nooit.
10.45 uur
Wij kijken best veel tv. Gelukkig is er ook voldoende om te bekijken. Toegegeven, je moet wat abonnementen afsluiten, maar dan heb je ook wat. Wij gaan niet naar de bioscoop, dan word ik direct misselijk van die stinkpopcorn en andere vieze, of vette geuren. Dat geld sparen we uit. Het meeste kijken we series of films via Netflix of NPO start. Eergisteren waren we begonnen via NPO start met: Hel of Hotel. Dat gaat over BN-ers die de bajes ingaan voor een tijdje. Met echte, voormalig gedetineerden. Het gaf best veel spanning en frictie. Joost Eerdmans had zich hier ook voor aangemeld. Er gebeurde veel, heftige discussies met emoties. Voor Joost was het een eye-opener. Hij heeft een ander beeld gekregen over het verblijf in de bajes, maar ook in de gedetineerde mens. Dries en ik trouwens ook. Nou ben ik wel nieuwsgierig wat Joost met deze ervaring gaat doen. Hij is/was een voorstander van de harde lijn. Je begrijpt, dit programma is een kijktip.
11.44
Bingo! Weer dubbele cijfers. Echt, ik ga er niet op zitten wachten. Het overkomt mij. Want juist op dit tijdstip schiet er iets te binnen waarvan ik denk - hier wil ik iets over schrijven.
En dat iets is - influencers. Op Facebook zie ik een influencer die zogenaamd verstand heeft van kanker. Ze is afgestudeerd op de school van onnozelheid in onwetendheid. Die school bestaat niet echt, wel in mijn hoofd. Ze nemen een reeel op en praten veel, heel veel. Met gebaren, die afleiden van wat ze zeggen. Soms komt er zo'n praatpop voorbij en heeft het over kanker. Ze heeft dan klaarblijkelijk een studie gedaan over het onderwerp wat ze behandeld. Niet echt natuurlijk. Ze praat poep. Maar het ergste van alles is. Er zijn mensen die geloven wat er wordt verteld. Dat kan je zien aan de berichten onder zo'n filmpje. Gelukkig zie ik ook tegenberichten. Dat ze onzin uitbraakt. Helaas worden die tegenberichten amper gelezen. En als die tegenberichten gelezen worden, dan krijgen juist de tegenstanders commentaar of stomme opmerkingen. Dit gaat mijn verstand te boven. De jouwe ook hoop ik.
Nog even dit: voordat ik commentaar ga krijgen over bovenstaande stukje. Ja, er zijn ook influencers die wel weten waar ze het over hebben. Helaas moet je die met een kaarsje zoeken.
19.05 uur
Het eten zit achter de kiezen. Niks bijzonders. Iets met bloemkool, kikkererwten en haaskarbonade. De kruiderij was, al andalus van Jonnie Boer. Lekker spul, zonder zout, suiker en andere toevoegingen die je beter kan mijden.
Vanavond kijken we naar Hunted vips en grote gezinnen met vakantie. Ik kijk ernaar en denk er het mijne van.
Wat gaan jullie vanavond doen?
Fijne avond allemaal.
Niet Zo Dagelijkse Blog 24 februari 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
23 februari 2025
11.04 uur
Een nieuwe dag - deze dag. Gewoon een rustige zondag. Zelf had ik gehoopt op beter weer. Maar ja - wie niet. Het gaat een rustdag worden - wederom. Ik ben onrustig op een rare manier. Kan er de vinger niet opleggen.
Misschien heeft het met het aanstaande voorjaar te maken. Daarover gesproken - afgelopen vrijdag, de 21ste, zag ik op mijn terugweg van het boodschappen doen, twee dartelende citroenvlinders. Hoe geweldig is dat? Inderdaad, heel geweldig. Neem daarbij het gefluit van de vogels en het plaatje is compleet. Ja toch?
12.04 uur
Kijk naar de tijdstippen. Dit geloof je toch zelf niet. Het is echt waar, exact een uur later begin ik aan dit gedeelte van de dag.
Onlangs had ik het eerder aangehaald en weer weggehaald. Waar het over ging? Of chemobrein. Ik had er aardig wat woorden aan besteed. Maar de twijfel sloeg toe. Moet ik het wel plaatsen, is het relevant, is het blablabla... Vandaag ga ik er toch weer over schrijven. Simpelweg omdat het chemobrein te zien is in de hersenen. Het is niet iets psychisch. Of een soort van simpele vergeetachtigheid, waarvan gezonde mensen zeggen - ach joh, maak je niet druk, ik vergeet ook weleens wat. Nee, het is van een andere orde.
Chemobrein wordt vergeleken met onder andere de schildersziekte om maar eens wat te noemen. Het heeft te maken met de witte stof in je hersenen. Door bepaalde chemomedicatie verdwijnt geleidelijk aan witte stof. Het gaat niet hard, maar toch. Witte stof wat weg is, komt niet meer terug. Er zitten dus zwarte gaten in de hersenen.
O ja, en die verdwenen witte stof in de hersenen zie je ook vaak bij mensen met dementie. Het is dus wel degelijk iets om rekening mee te houden.
Met mijn brein ben ik niet dagelijks bezig. Ik doe en leef gewoon. Maar het verklaart wel bepaalde zaken. Wel moet ik soms extra hard nadenken. Gelukkig hou ik van een soort van structuur. Alles moet een eigen plek hebben. Denk aan handdoeken, bestek, kruidenpotjes etc. Dat zou ik bij wijze van spreken blindelings kunnen pakken. Wat ook helpt is bewegen, zoals ik doe - wandelen in het bos. Het geeft me nieuwe energie. En ja, ik word er ook moe van. Dat is goed, vind ik. Moe zijn van het wandelen is anders, dan de moeheid die mij soms vanuit het niets overvalt. Zelfs wanneer ik in 'morgens wakker wordt. Dan moet ik mij er echt toe aanzetten om uit bed te gaan.
Weet je, het is niet anders. Tegen vechten heeft geen zin, accepteren wel. En bij de dag leven. Ook dit waren de woorden die een nog oudere vrouw van de week in de lift tegen mij zei. Die woorden kon ik beamen. Iets van - carpe diem, en meer gevleugde uitspraken.
12.33 uur
De zon is doorgebroken. Ik ga de was opvouwen, daarna een boterham eten. Om daarna de wandelschoenen aan te doen, stokkies aan mijn handen en dan lekker naar het bos om een rondje te gaan stokstruinen.
17.50 uur
Vandaag op alle socials mijn profielfoto gewijzigd. Dries had de foto's gemaakt. Morgen ga ik hier, op de website, ook een andere foto uploaden.
Op Facebook en Insta krijg ik lieve berichten op de foto's. Eén van de foto komt op de achterflap van mijn boek.
Fijne avond allemaal.
Niet Zo Dagelijkse Blog 23 februari 2025
Wat vind jij ervan?
Contact Us
22 februari 2025
11.47 uur
Het is bijna middag, zoals je aan de tijd kan zien. Vandaag ben ik bezig geweest om voor deze pagina een nieuwe omslag te maken. Dat heb ik voor de andere pagina's ook gedaan tenslotte. Ik vind het ook leuk om te doen. Deze pagina gaat in de toekomst een steeds grotere rol spelen op mijn website. Hoe groot? Daar komen jullie vanzelf achter.
12.16 uur
Zoals je kan zien aan de tijd, ben ik er een tijdje mee bezig geweest. Ook ben ik op zoek naar een AI programma. Bij SBS6 Nieuws van de dag, zag en hoorde ik dat het mogelijk is, om met een AI programma, geschreven teksten om te zetten in geluid. Art Rooyakkers had een tekst ingesproken en het programma, heeft zijn geschreven tekst overgezet naar een gesproken bericht - met Art zijn stem. Direct kreeg ik het idee dat dit weleens iets zou kunnen om hiermee een luisterboek te maken. Ik spreek een korte tekst in. Voeg de tekst in het AI-programma in. Dit programma gebruikt dan mijn stem om van mijn boek een luisterboek te maken. Nu nog weten hoe dat programma heet, en of het daadwerkelijk goed werkt. Wie weet?!
Kan je mij nog volgen?
12.30 uur
Vanmorgen nog een lekker stuk appeltaart gegeten. Die had ik gisteren al gekocht bij de warme bakker. Het was nog heerlijk vers van smaak.
Afgelopen week zijn Dries en ik ook druk bezig geweest met ziekenhuisperikelen. Dries is gebeld met de mededeling dat, de wachtlijst voor zijn operatie, vier weken is. Balen is het wel. Hopelijk kan het eerder.
Zelf had ik aankomende donderdag naar het ErasmusMC gemoeten. Er stond een afspraak gepland met de oncologieverpleegkundige. Die afspraak is zo erg niet. Wat wel erg is, is dat ik 90 minuten eerder aanwezig moet zijn. Dit in verband met bloedprikken. Ik stuurde een app-berichtje naar de verpleegkundige met de vraag, kan de fysieke afspraak omgezet worden in een telefonisch? Dat kon, geen probleem. Nu kan ik dinsdag in ons wooncomplex bloed laten prikken. Donderdag wordt ik gebeld - hoe laat geen idee. Maakt niet. We hoeven niet in de ochtendspits te rijden voor een vijf minuten gesprek. Uiteindelijk kost het toch een hele dag. De bloeduitslagen kunnen we zelf al gezien. Hopelijk geen nare verrassingen.
Gisteren is Dries ook nog bezig geweest met het maken van een foto van mij. Ik hou daar niet zo van. Ik ben ook niet van de selfies. Ik heb moeite om mezelf te herkennen op een foto. Dan moet ik echt wennen. Daarnaast ben ik kritisch, wanneer ik mezelf op de foto zien. En ook moet ik aan mezelf wennen, dat duurt een paar uur, soms zelfs een hele dag voor ik aan mezelf op de foto gewend ben. Het is vandaag te donker. Misschien is het morgen beter weer. Dan gaan we het bos in om foto's nemen.
18.34 uur
Vandaag heb ik het mezelf makkelijk gemaakt eettechnisch gesproken. Ik heb een pot tomatensoep van de Kleinste soepfabriek opgewarmd. Erbij heb ik een kaascrème gemaakt van gorgonzola picanto. In de deli zie ik het ook steeds staan. Alleen koop ik dat niet. Daar zit alcohol in, want het wordt gemaakt met prosecco. Sinds mijn gynaecoloog-oncoloog alcohol ontraadde, drinken wij het niet. Deze crème heb ik gemaakt met witte 0.0 alcohol wijn. Het was geslaagd kan ik verklappen.
Die soep is trouwens erg lekker en een aanrader. #nospon
Wat vind jij ervan?
Contact Us
21 februari 2025
10.10 uur
Goedemorgen.
Een nog zo goed als leeg dagverslag. Ik ga eerst mijn rondje Dorpsplein boodschappen doen. Daarna zal ik wel moeten uitrusten. Mijn lichaam en energieniveau zal niet meer worden zoals voor de eerste en tweede operatie. Het zij zo. Er tegen vechten kost ook energie. Dat laat ik maar achterwege. Het is goed zoals het nu is. Op deze manier kan ik wel 68 jaar worden. Oh wacht...dat is al binnenkort. Dat ga ik zeker halen - denk ik.
Bij deze tekst is het gebleven. Ik was te moe...
20 februari 2025
11.11 uur
Whoop. Je ziet het goed. Ik ben een 11.11-er. Het is ongelofelijk maar waar. Praktisch iedere morgen, op dit tijdstip check ik de klok en zie dan dit tijdstip. Het schijnt iets met engelen te maken te hebben. Wie hier meer over weet, nodig graag uit om een gastblog hierover te schrijven. Die plaats ik op deze website. Dus laat het mij weten!!
11.22 uur
Nog iets wat mij bezig houdt. In deze tijd verandert er iedere dag wel iets. Soms denk ik - huh - het is net helemaal hip en happening. en nu al uit de mode. Dan denk ik terug aan de tijd toen ik 16 jaar was. Ik ging werken als bejaardenhelpster in een bejaardentehuis. Ja, zo werd het destijds en heel lang daarna genoemd. Ik kreeg een blauwe jurk met een wit gesteven kruisschort erover heen. Dat was mijn uniform. Later, toen ik in de keuken ging werken kreeg ik een witte jurk, met daaroverheen een wit schort. Vorig jaar, toen ik naar de serie de Joodse raad keek, zag ik een verpleegster dezelfde blauwe jurk, met een afknoopbaar witte kraag en wit schort. Ik hoorde bij wijze van spreken het kraken van het strak gesteven schort tijdens het lopen. In de late jaren 70tig is hier pas verandering in gekomen. Het werd ineens hip om je eigen kleding te dragen, of een wit uniform. De veranderingen gingen niet zo snel als nu. Je kan het saai noemen, maar naar mijn idee gaf het ook rust. Misschien ook zekerheid. Je wist wel waar je aan toe was.
Trouwens: de dame die dat uniform droeg, heet Claire Bender. Zij speelde de rol van Virrie Cohen. Ik was onder de indruk over hoe zij deze rol speelde. Een geweldige actrice. Ik wist in eerste instantie haar naam niet. Pas later zag ik dat zij en ik dezelfde achternaam dragen. Heb geen idee of we familie zijn. Uitzoeken vind ik zo'n gedoe. Daarbij kan je in bijna ieder land deze achternaam tegen komen.
18.13 uur
Vanmorgen nog een rondje bos gedaan. Heuveltje op en gelukkig weer af. Het miezerde wel, maakt niet uit. Ben niet van chocolade. Gelukkig maar, anders zou ik mezelf opeten. Deze ronde was korter dan anderen. Gelukkig hoeven we niet steeds hetzelfde rondje te lopen.
Tijd: 35 minuten
Stappen: 4040
Kcal: 186
Op de foto kan je zien wat we hebben gegeten vanavond.
Fijne avond allemaal.
19 februari 2025
11.49 uur
Het is momenteel wisselend zonnig of bewolkt. De wind maakt het guur en koud. Vandaag wordt Dries gebeld door de anesthesioloog, althans, dat staat in de planning. Best handig dat dit telefonisch kan. De apotheker had al eerder gebeld. Hij was snel klaar met antwoorden, hij gebruikt geen medicatie. Behalve wanneer nodig, een pijnstiller. De chirurg waar hij een paar weken geleden was, vond hem een vitale man. En dat is hij ook. Gelukkig wel. Voordat ik geconfronteerd werd met eierstokkanker was ik een vitale vrouw. Wandelen houdt ons fit, en heeft mij fitter gemaakt na de operaties en chemokuren. De immunotherapie, wat eigenlijk een chemomedicijn is, zorgt ervoor dat, ik niet meer zo lang kan wandelen. Daar maak ik mij niet zo druk om. We proberen zeker om de dag te gaan wandelen. En voel ik me goed, gaan we vaker. We wonen nu in een heerlijke omgeving met diverse wandelingen. Alleen vandaag niet - die wind maakt het te koud.
18.13 uur
Dries is gebeld vanmiddag. Instructies gekregen over pijnstilling. De kans is aanwezig dat hij een nacht moet blijven. Dat is afhankelijk van hoe laat de operatie wordt uitgevoerd. We zien wel, het is wat het is. Op NPO-plus staat het vervolg van Arcadia. Een aantal jaren geleden was de eerste serie op tv. Wij hebben vanmiddag een aantal afleveringen bekeken. Het is best een spannende serie.
Vanavond heb ik pasta op tafel gezet. Uiteraard wel met groenten, maar ook feta. De groenten waren - ui, knoflook, champignons, tomaat uit blik en verse spinazie. De tonijn is niet zichtbaar. We hebben zitten smullen.
Zijn jullie ook zo dol op pasta?
Fijne avond allemaal.
18 februari 2025
13.53 uur
Ik stond vanmorgen in de Bruna, want ik was op zoek naar een etui voor mijn kleurpotloden. Die zitten nu nog in het doosje. Netjes op volgorde van kleur. Dat vind ik prettig, want zo blijft het overzichtelijk. Inderdaad, ik hou van structuur. Ineens hoorde ik een geluid. In eerste instantie keek ik waar het vandaan komt. Ineens drong het tot mij door. Het geluid kwam uit mijn eigen jaszak. Snel probeerde ik de rits open te trekken - deze keer gelukt - en nam op. Een medewerkster van de apotheek van het Erasmus MC. De vraag ging over de bestelling van nieuwe voorraad immunotherapie-tabletten. Ik wist het antwoord niet. Ik vroeg of zij Dries een e-mailtje wilt sturen. Ging ze doen. Ik was zo afgeleid, dat ik de winkel verliet en op weg ging naar de Albert Heijn. Focus aan en boodschappen doen. Ik had mijn spullen, en ging richting zelfscankassa om af te rekenen. Ik gebruik de handscanner, dus volg netjes de stappen. Pinbetaling gedaan, bon aangevraagd, kreeg ik een bon zonder streepjescode. Direct kwam er een medewerkster aangesnelt en deed een nieuwe papierrol in het apparaat. Zij zorgde er ook voor dat ik de juiste bon kreeg. Met de boodschappenkar naar een rustige plek om de boodschappen in te pakken. Daar staat een stoel, zodat ik niet teveel hoef te bukken. Na het inpakken, nog even uitrusten. Een vrouw zag mij en vroeg of het goed ging. Ik vertelde dat ik nog even uit zat blazen. Toch fijn, een bezorgde stadsgenoot. Op naar huis. Ben ik net op pad, weer telefoon. Weer dezelfde dame. Nu met de vraag of we de medicijnen komen halen, of moet het worden bezorgd. Graag het laatste. Bezorg tijdslot werd besproken en we namen afscheid. Telefoon weer in de zak van mijn jas en vamos - op naar huis. Al met al werd het een heerlijke wandeling, zo in het zonnetje. Telefoontjes wanneer ik onderweg ben blijf ik lastig vinden. Maar soms ontkom ik er niet aan. Ben ik de enige die dit lastig vindt? Daar ben ik nou wel nieuwsgierig naar.
14.20 uur
Vanavond eten wij, Aziatische maaltijd op mijn manier. De varkensschnitzels staan in de marinade. De marinade heb ik gemaakt met, sojasaus en specerijen voor nasi/bami. Zonder zout en suiker. Deze ga ik apart bakken. Ik heb gesneden nasi/bami-groenten gekocht, wat ik nooit zo lang in de koelkast wil bewaren. Het wordt door heten bewaren, niet lekkerder van. De kool kan gaan fermenteren. De groente roerbak ik gaar, de schnitzels gaar ik in de airfryer en onderwijl kook ik de biologische volkoren noedels. Zo vinden wij het lekker.
17.53 uur
De avondmaaltijd was zo snel klaar. De varkensschnitzels smaakten heerlijk, het marineren is echt een succes. In de airfryer gegaard op 160 graden, 10 minuten. Daarna in blokjes gesneden en door de groenten gemengd.
Later vanavond gaan we zeker naar het programma - ik vertrek kijken, maar ook naar het programma- daar gaan ze weer. Altijd leuke tv, fijn om bij te ontspannen.
Wat hebben jullie gegeten vandaag?
Fijne avond allemaal.
Wat vind jij ervan?
Contact Us
17 februari 2025
09.40 uur
Gisteren had ik het over levervetting. Vandaag is het groot in het nieuws. En het is ook schrikbarend. Het ligt niet alleen aan de frisdranken. Suiker zit in veel producten, net als zetmelen. Denk aan geraspte kaas, geraspte nepmozzarella, magere rundergehakt, groentepoeders -zogenaamde wereldmaaltijden, mayonaise en bouillonblokjes. Het zijn kleine hoeveelheden, maar als je kijkt hoeveel je op één dag binnenkrijgt, dan is dat best veel. Terug naar de basis, dat is het beste in mijn optiek. Niet voor niets ben ik al jaren bezig met het promoten van mijn recepten. Ik laat zien welke kruidenmixen ik gebruik. Wanneer je anders gaat eten moet je daaraan wennen. De smaken zullen niet zo sterk zijn. Logisch, want er zit geen smaakversterker in. En in de meeste producten, zeker kant-en-klare is dat toegevoegd. Leer spelen met kruiden en specerijen. Proef tussendoor of het goed op smaak is. Misschien een beetje meer peper of iets anders. Het ligt allemaal aan je eigen smaakpalet. Ook dat is voor iedereen anders.
Terwijl ik dit schrijf, weet ik dat je al bent afgehaakt. Prima. Maar wanneer je er nog bent, dan heb ik een tip voor je. Neem vandaag je voorraadkast eens onder de loep. En lees, vaak letterlijk met een loep - de teksten op de verpakking. Zie je glucosestroop staan, weg ermee. Zoetmakers hebben veel benamingen.
Nog even over yoghurt. Ik werd geattendeerd door Dries dat er een groot onderzoek is geweest over yoghurt. Het schijnt dat iedere dag yoghurt eten je beschermt tegen diverse vormen van darmkanker. Klik hier voor het artikel en doe er je voordeel mee.
Noot - in het artikel wordt gepleit voor 0% vet. Doe dat niet. Want dan kom je bij de extra bewerkte varianten. Zelf kies ik voor Griekse style yoghurt, met een beetje vet.
18.02
De zon scheen zo uitbundig dat binnen blijven geen optie was. Dries had een zakje mee en een aardappelschilmesje. Hij had geen kwade bedoelingen. Het plan was om wilde bieslook en daslook te plukken. Het is gelukt. Alleen ik werd ineens een beetje bang. Want ik las dat wanneer je daslook plukt, op moet letten dat je geen bladeren van de herfststijlloos plukt of een andere plant. Eigenlijk wel zonde, maar de blaadjes zijn weggegooid. Zie foto.
De resultaten van de wandeling
Tijd: 39 minuten
Aantal stappen:4540
Afstand: 3,13 km
Kcal: 209.
Wederom niet slecht.
Wat hebben we gegeten vandaag?
Kip in het pannetje anders. Het recept komt op de website.
Fijne avond allemaal.
It's not easy being anders
16 februari 2025
10.37 uur
Inmiddels ben ik al twee uur op. Zoals gebruikelijk starten we de dag met koffie. Zwart zonder suiker, en ouderwetse filterkoffie. Het schijnt de gezondste manier van koffie zetten te zijn. Dat is voor ons een prettige bijkomstigheid, aangezien wij het nog het lekkerste vinden. Natuurlijk, wanneer we een dagje weggaan of elders koffie drinken, is de andere koffie ook lekker, daar niet van. Maar toch...we zijn gewend aan ons eigen sterke spul zonder de suiker.
Na de koffie het ontbijt. Over ons ontbijt heb ik eerder geschreven. Het is voor ons de beste start. En iedere dag hetzelfde. Alleen wanneer het seizoen wisselt, eten we fruit wat bij dat seizoen hoort. Dat is logisch.
Toen Dries pijn rechts aan zijn rug had en hij bij de huisarts was, zei zij: 'het is of een levervetting, of galstenen.' Zelf dacht ik, levervetting, het lijkt mij stug. Maar alles kan natuurlijk. Waarom het mij stug leek, ga ik vertellen. Wij drinken geen vruchtensappen drinken - nooit, en gebruiken weinig tot geen suiker. We drinken geen frisdranken en alcohol. Met dat laatste zijn we ook gestopt na het advies van mijn gynaecoloog-oncoloog. Wij dronken en half glaasje wijn bij het eten, meer voor de zogenaamde gezelligheid. Zij vertelde dat zelfs één glas per dag ook ongezond is, en mijn kanker kan doen laten terugkomen. Nou dan maar niet. Zo belangrijk is het ook weer niet. Een mens kan zonder, net als roken. Nog even over die vruchtensappen, zoals appelsap, sinaasappelsap - ja, ook die versgeperste sappen. Je drinkt het en de suikers gaan regelrecht naar je lever. Tip van deze Rotterdamse heks - probeer het te vermijden. Eet je fruit. Klik en lees wat de artsen hierover vertellen.
En ja, wanneer we uit eten gaan, nemen we een drankje. Wat drinken we dan. Vaak is het alcoholvrij bier. Of Spa rood, zonder smaak of siroop. Thuis drinken we koffie, en verdeeld over de dag, 3x een halve liter thee. Ik drink tussendoor ook water, voor mijn medicatie en medicatie opgelost in water. Het is genoeg.
Frisdrank of vruchtensap - drink jij dat vaak?
11.00 uur
Om bezig te zijn heb ik twee makkelijke hobby's. Eén ervan is diamond painting. Zie filmpje van een aantal gemaakte werkjes.
En sinds kort kleuren. Inkleuren van tekeningen. Het klinkt misschien kinderachtig. Kleuren is toch iets voor kleuters of kinderen. Sinds ik ermee begonnen ben, kijk ik daar toch anders tegenaan. Zeker nadat ik eindelijk hét kleurboek heb gevonden. De teksten zijn op zijn zachts gezegd, anders. Het mag ook wel anders vind ik. Misschien vind je het te hard. Maar ik ga er goed op. Het weergeeft mijn gevoel wat heb ik sinds het begin van mijn eierstokkanker. De eerste kleurplaat heb ik klaar. De tekst is gedeeltelijk ingekleurd met de kleur - teal. En dat is de kleur van het kankerlintje wat staat voor eierstokkanker. Want dat is kanker toch - fuck. Of fuck de kanker. Vandaag ga ik beginnen met een nieuwe kleurplaat.
12.45 uur
We zijn wezen wandelen. Vandaag hebben we voor een andere route gekozen. Deze keer in het Voorns duin gewandeld. Duin op, duin af. Best pittig moet ik zeggen, maar het was zalig. De zon deed zijn best, de wind ook.
De cijfers van vandaag:
tijd - 38 minuten
Stappen - 4344
Afstand 3 kilometer
Niet verkeerd al zeg ik het zelf.
18.25
Vanavond heb ik weer pizza gemaakt. Deze keer zonder tomatensaus, maar met crème fraiche. Een pinsa pizza Bianca dus. Het was weer erg lekker. Aankomende week hoop ik het recept op de website te plaatsen. Later vanavond naar het programma - no way back kijken.
Lekker op de bak languit relaxen.
Fijne avond.
It's not easy being anders
15 februari 2025
Daar zit ik dan. Het is inmiddels middag - 12.16 uur. Ik ben begonnen met een nieuwe pagina. In plaats van direct op mijn facebook status te schrijven. Doe ik dat hier. Stoor je niet aan mijn schrijfstijl. Ik vergeet komma's. Zet punten waar komma's zouden moeten staan. Het typeert mij. Vaak vergeet ik woorden af te maken. Dat ene s-je of n-etje op het einde van het woord. Ze ontbreken soms. Stoor je er niet aan. Het maakt mij - mij, die wie ik ben. Later lees ik het na en vul het aan. Het zijn verschrijffouten of slordigheidjes. Hoe je ze noemt, ze maken mij. Niet perfect.
12.20 uur
Het manuscript van Gedonder in het vooronder is gestuurd naar de uitgever. Ook de achterflaptekst. Van alle woorden die ik heb geschreven vond ik dat het moeilijkst. Hoe verkoop ik mijn reisverslag in dagboekvorm over mijn eierstokkanker? Wie zit erop te wachten? Ineens word ik onzeker en nerveus. Er is no way back. Nu komt voor mij de tijd van het loslaten. En dat is me toch een partij moeilijk. Want de woorden die ik heb geschreven horen bij mij. Het zijn gebeurtenissen die ik samen met mijn man, Dries heb doorgemaakt. De chemokuren heb ik gekregen, inclusief coupe Anouk - wat ik daarmee bedoel is in het boek te lezen tzt. (oeps een afkorting, ja, die gebruik ik ook graag).
12.26 uur
Voor vandaag stop ik ermee. Mocht er nog iets in mij opkomen dan schrijf ik dat morgen of overmorgen.
14.44 uur
Een aanvulling want ik vergeet het recept van vandaag met jullie te delen. Het is zaterdag en dat is een ideale dag voor een broodmaaltijd. Wat vind je hiervan - pizza foccacia?
Lekker toch?!