salute

Salute - kort verhaal

Salute

Kort verhaal van Elisabeth

In 2009 en 2010 schreef ik een aantal korte moordverhalen. Deze zijn toen uitgegeven door een uitgeverij die niet meer bestaat. Gelukkig heb ik de verhalen nog. 


Dit verhaal stond niet in het boek omdat het van een latere datum is.
Op een andere blogsite deed ik mee met schrijfuitdagingen. Deze verhalen zijn daar verdwenen. Daarom keren ze hier terug.


Copyright is duidelijk, dat ligt bij mij - Elisabeth van der Ark

Niets mag ongevraagd gekopieerd worden.

De link van deze pagina mag je wel delen met anderen. Graag zelfs.

Salute

26 september 2017



'Ik sta op een kruispunt.'

'Hoe bedoel je?'

Sofie draaide zich om en hij zag dat de handdoek, die ze had omgeslagen was afgezakt, waardoor één borst zichtbaar werd.

'Ik weet niet welke kant ik op moet in mijn leven. Ga ik links richting avontuur en onzekerheid, of ga ik rechts richting verzorgd vol met zekerheden. Of gewoon rechtdoor, maar dan veranderd er niets.'

Ze keek Ger aan en zag dat hij in de weer was met zijn mobiel. Hij was vast weer bezig met een stom spelletje. Ze gooide een uitgedroogd theezakje naar hem. Van schrik liet Ger zijn mobieltje vallen.

'Hola, wat doe je nu?'

'Ik sta tegen je te praten en je kijkt niet eens naar me. Flapdrol, snap je dan niet ik op het punt sta om een cruciale beslissing te nemen?'

Hij keek nog eens goed naar haar en zag de afgezakte handdoek.

'Kom eens hier naast me zitten.'

Sofie liep op hem af en nam plaats naast hem op de riante bank.

Ger keek op zijn horloge en zei: 'ik heb nog 15 minuten.' Hij gaf haar een zoen en trok de handdoek van haar af.


Ze lag in zijn armen nog na te genieten en Ger vroeg: 'wat je daarnet zei, dat je op een een kruispunt staat, hoelang ga je nadenken over de richting? Mag ik met je mee, of ga je alleen?'

'Alleen ga ik niet, dat wil ik niet. We zijn een goed setje, ik hou van je en jij hoort gewoon in mijn leven.'

Ze voelde dat Ger weer verder ging met ademen.

Sofie stond op en liep richting douche. Ze vroeg aan Ger of hij ook meeging douchen, maar ze zag dat hij alweer druk bezig was met zijn mobieltje. Het was een stom spelletje, dat wist ze. Hij moest aanstekers wegschieten. Wanneer het hem niet lukte in een x-aantal zetten dan ontvlamde een aansteker en was het over en uit en kon hij weer van vooraf aan beginnen. Hij zat al op level 315. Hoe hoger in levels hoe lastiger het werd. Hij raakte door zijn levens en legde het mobieltje op de salontafel. Ger zag de handdoek op de bank, pakte hem op en liep naar de badkamer. Sofie zat in bad en hij stapte ook in bad.

'Ik dacht dat je een douche zou pakken.'

'Een bad maakt me kalm, zodat ik kan nadenken.'

'Ben je nog niet uit welke richting je op gaat?'

Ze schudde haar hoofd en sloot haar ogen. Ger liet zich ook onderuit zakken en samen lagen ze te relaxen.

Na vijf minuten stapte Sofie uit bad en nam een douche om het badschuim van zich af te spoelen. Ger trok de stop uit het bad en nam ook een douche. Stilzwijgend kleedde ze zich aan.


'Wil je nog iets eten voordat je weggaat?'

'Geef mij maar een broodje kaas en een kop koffie.'

'By the way, heb je de sleutel van de fiets gezien?'

'Ja, zei Sofie, 'die ligt naast mijn zonnebril. Hoezo, ga je met de fiets weg?'

'Nee, jij. Ik heb de auto vandaag nodig. Het is mijn beurt om boodschappen te doen, dat ben je toch niet vergeten. Vergeet je de paraplu niet'

Wat Ger niet vertelde was dat hij niet wilde dat Sofie er met de auto van door zou gaan. Op de fiets zou ze niet ver komen.


'Hoe was je dag?' Vroeg Ger.

'Ging wel.' Sofie legde de tas op de bank. Ze haalde er een stapel brochures uit én een boek met de titel, blijf zitten waar je zit en verroer je niet. Ger keek er naar en trok een wenkbrauw op. 'Dit boek moet je gaan helpen om je richting te bepalen?'

'Volgens de verkoper van de boekwinkel wel. Ik zag het boek en terwijl ik de tekst van de achterflap aan het lezen was, kwam de verkoper vragen of ik meer over het boek wilde weten. Voor deze ene keer wilde ik dat wel. En hij kon me duidelijk maken. Het sprak me aan. Daarom heb ik het gekocht. Na het lezen hoop ik meer te weten.'

Ger hoopte van harte dat het boek haar inzicht zou geven. Hij wilde ook dolgraag verder met zijn leven, samen met haar. Welke richting ze ook opging, hij ging mee.


'Proost.'

'Salute', zei Sofie en ze nam een slok. Lekker wijntje.

'Wijntje dat zeg je niet tegen deze wijn. Dit is een WIJN.'

'Oké, lekkere wijn. Op de juiste richting en koers.'

'Daar klink ik ook graag op. We hebben veel bereikt in vier jaar.'

'Zeker weten, moet je toch eens om je heen kijken. Zon, zee, strand en rust.'

'Maar goed dat jij mij vertelde dat rechtdoor de juiste richting was. Naar het zuiden en niet zoals ik dacht, nergens naartoe.'


'Juist, salute.'

Neem contact met ons op

Moord-en andere verhalen verzamelpagina
Bol.com Algemeen Bol.com Algemeen
Share by: